mönch lengyelül
| Német | Lengyel |
|---|---|
| der Mönch [des Mönch(e)s; die Mönche] Substantiv | mnich(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek klasztornej wspólnoty religijnej w religiach niechrześcijańskich |
| Mönch | Ordensbruder Substantiv | zakonnik(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek męskiego zgromadzenia zakonnego; |
| mönchisch [mönchischer; am mönchischsten] Adjektiv | mnisiadjective mniszyadjective |
| Mönchs- Adjektiv | klaustralny(dawniej, dawny) klasztorny, zakonny |
| die Mönchsgrasmücke Substantiv | kapturka(ornitologia, ornitologiczny) Sylvia atricapilla, gatunek małego ptaka z rodziny pokrzewkowatych; |
| Mönchsmeise Substantiv | czarnogłówka zwyczajna(ornitologia, ornitologiczny) Poecile montanus, gatunek małego ptaka z rodziny sikor; |
| die Mönchsrobbe [der Mönchsrobbe; die Mönchsrobben] Substantiv | mniszka(zoologia, zoologiczny) Monachus, zwierzę zaliczane do rodziny fokowatych; |
| das Mönchtum [des Mönchtums; —] Substantiv | monastycyzm(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie: forma życia zakonnego cenobickiego lub anachoreckiego, której celem jest większa zażyłość z Bogiem, gorliwość w praktykach religijnych, modlitwie i ascezie; |
| der Bettelmönch [des Bettelmönch(e)s; die Bettelmönche] Substantiv | mendykant(dawniej, dawny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek zakonu mendykanckiego |
| der Bettelmönch [des Bettelmönch(e)s; die Bettelmönche] Adjektiv | mendykanckiadjective żebraczyadjective |
| Kartäuser | Kartäusermönch Substantiv | kartuz(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zakonnik z zakonu założonego przez św. Brunona z Kolonii; |
