korken lengyelül

Német	Lengyel
Korken [korkte; hat gekorkt] Substantiv	korek(potocznie, potoczny) zakrętka od butelki; noun
Korkengeld Substantiv	korkowenoun opłata związana z otwarciem butelki trunku w barach, restauracjach, gospodach itp.
Korkenpistole Substantiv	korkowiecnoun pistolet-zabawka do strzelania z korków
der Korkenzieher [des Korkenziehers; die Korkenzieher] Substantiv	korkociągnoun urządzenie służące do wyjmowania korków z butelek;
entkorken [entkorkte; hat entkorkt] Verb	odkorkowaćverb otworzyć coś zamknięte na korek odkorkowywaćverb otwierać coś zamknięte na korek
Kapsel \| Kronenkorken \| Schamottekapsel Substantiv	kapselnoun metalowa przykrywka obciskana na końcu szklanej butelki;

Korábban kerestél rá