knarre lengyelül

Német	Lengyel
die Knarre [der Knarre; die Knarren] Substantiv	spluwa(potocznie, potoczny) broń krótka palna (pistolet, rewolwer) noun
knarren [knarrte; hat geknarrt] Verb	trzeszczećverb wydawać odgłos przypominający trzask lub skrzypienie
knallen \| knarren \| knistern \| prasseln Verb	trzasnąćverb wydać płaski, suchy dźwięk jak przy łamaniu czegoś

Korábban kerestél rá