klin lengyelül
| Német | Lengyel |
|---|---|
| Klin Substantiv | Klin(geografia, geograficzny) (administracja) miasto w Rosji, w obwodzie moskiewskim; |
| die Klinge [der Klinge; die Klingen] Substantiv | głownia(wojskowość, wojskowy) główna część broni siecznej przeznaczona do cięcia lub kłucia; klinganoun |
| Klingel | Schelle Substantiv | dzwoneknoun |
| klingeln [klingelte; hat geklingelt] Verb | muzykowaćverb |
| klingeln | läuten Verb | dzwonićverb dzwonićverb |
| anklingeln [klingelte an; hat angeklingelt] Verb | zadzwonićverb |
| klingen [klang; hat geklungen] Verb | brzmieć(książkowy) być słyszanym, przejawiać się jako dźwięk brzmieć(książkowy) zawierać określoną treść, myśl, wymowę, wydźwięk brzmieć(książkowy) zwykle o instrumentach muzycznych: wydawać dźwięk |
| klingen | tönen Verb | dźwięczećverb |
| Klingerit Substantiv | klingeryt(technologia, technika, techniczny) materiał uszczelniający ze sprasowanych włókna azbestowego z klejem kauczukowym, mający zastosowanie w urządzeniach pracujących pod wysokim ciśnieniem i w wysokiej temperaturze |
| das Klingonisch Substantiv | klingoński(językoznawstwo, językoznawczy) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) sztuczny język używany przez przedstawicieli rasy Klingonów z serialu "Star Trek" |
| das Klingonisch Adjektiv | klingoński(filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) dotyczący Klingonów |
| die Klinik [der Klinik; die Kliniken] Substantiv | klinika(architektura, architektoniczny) budynek będący siedzibą kliniki (1.1) klinika(medycyna, medyczny) (edukacja, edukacyjny) specjalistyczny oddział szpitalny działający przy uczelni lub instytucie naukowym; |
| Kliniker Substantiv | klinicysta(medycyna, medyczny) lekarz mający praktykę w klinice, oddziale, w pracy szpitalnej |
| klinisch [klinischer; am klinischsten] Adjektiv | kliniczny(medycyna, medyczny) dotyczący lecznictwa zamkniętego |
| Klinke | Türdrücker | Türgriff Substantiv | klamkanoun |
| Klinzy Substantiv | Klińce(geografia, geograficzny) (administracja) miasto w Rosji, w obwodzie briańskim, położone nad Turosną; |
| abklingen Verb | murszećverb |
| abklingen | zurückgehen Verb | uśmierzaćverb |
| die Deklination [der Deklination; die Deklinationen] Substantiv | deklinacja(astronomia, astronomiczny) jedna ze współrzędnych ciała niebieskiego w układach równikowych; deklinacja(gramatyka) odmiana przez przypadki i liczby; |
| die Deklination [der Deklination; die Deklinationen] Adjektiv | deklinacyjny(gramatyka) związany z deklinacją, odmianą przez przypadki i liczby, przypadkowaniem |
| deklinieren [deklinierte; hat dekliniert] Verb | deklinować(językoznawstwo, językoznawczy) odmieniać przez przypadki odmieniaćverb |
| erklingen [erklang; ist erklungen] Verb | rozlegać sięverb |
| Fahrradklingel Substantiv | dzwonek rowerowynoun |
| flexionslos | indeklinabel | nichtflektierend | unveränderlich Adjektiv | bezfleksyjny(językoznawstwo, językoznawczy) o języku, który nie ma odmiany wyrazów, nie ma form fleksyjnych |
| gemischte Deklination Substantiv | deklinacja mieszana(gramatyka) rodzaj odmiany przez przypadki w gramatykach niektórych językow, np. niemieckim |
| Glocke | Klingel | Schelle Substantiv | dzwonek(zdrobniale) od: dzwon dzwoneknoun |
| Hookline Substantiv | haczyk(zdrobniale) od: hak |
| klangvoll | sonor | wohlklingend | wohllautend Adjektiv | dźwięcznyadjective |
| psychiatrische Klinik Substantiv | szpital psychiatryczny(medycyna, medyczny) kliniczna instytucja medyczna, która zajmuje się leczeniem chorób psychicznych |
| die Rasierklinge [der Rasierklinge; die Rasierklingen] Substantiv | żyletkanoun |
| Schneide | Klinge Substantiv | ostrzenoun |
