Német-Lengyel szótár »

jung- lengyelül

NémetLengyel
Jung- Adjektiv

świeżo upieczony(przenośnie, przenośnia) niedawno awansowany, mianowany, nominowany do obecnej pozycji
adjective

jung Bewohnerin von Konstantinopel Substantiv

konstantynopolitańczykowianeczkanoun
sztucznie utworzone słowo, mające być w zamierzeniu najdłuższym wyrazem polskim i oznaczające rzekomo: młoda mieszkanka miasta Konstantynopol ((współcześnie) Stambuł)

jung Dame Substantiv

panienka(dawniej, dawny) córka chlebodawców
noun

jung Vogel | nackt Vogel Substantiv

młódkanoun
młoda samica nieposiadająca potomstwa

jung Weib Substantiv

młódka(potocznie, potoczny) (przenośnie, przenośnia)młoda kobieta, dziewczyna
noun

jung | jugendlich Adjektiv

młodyadjective
znajdujący się w okresie między dzieciństwem a dorosłością

Junge werfen Verb

oszczenić sięverb
o samicy z rodziny psów urodzić potomstwo, mieć szczenięta

szczenić się(zoologia, zoologiczny) (kynologia, kynologiczny) o samicach, zwykle psowatych wydawać potomstwo
verb

Junge werfen Substantiv

młokos(lekceważąco, lekceważący) o dorastającym chłopcu
noun

Junge | Bursche Substantiv

chłopak(potocznie, potoczny) młody mężczyzna
noun

Junge | Knabe Substantiv

chłopiecnoun
młody człowiek płci męskiej

Junge | Knabe | Bub Substantiv

chłopaknoun
dziecko płci męskiej

Jungenname

imię męskie

das Junges Substantiv

bobas(pieszczotliwie, pieszczotliwy) małe dziecko
noun

brzdąc(pieszczotliwie, pieszczotliwy) (potocznie, potoczny) małe dziecko
noun

dzidziuś(pieszczotliwie, pieszczotliwy) małe dziecko
noun

osesek(pieszczotliwie, pieszczotliwy) małe dziecko karmione jeszcze mlekiem matki
noun

Junges Polen Substantiv

Młoda Polska(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (sztuka) polska odmiana modernizmu w literaturze, muzyce i sztuce na przełomie XIX i XX wieku;
noun

Jungfer im Grünen

czarnuszka damasceńska

das Jungfernhäutchen [des Jungfernhäutchens; die Jungfernhäutchen] Substantiv

hymennoun

Jungferninseln Substantiv

Wyspy Dziewicze(geografia, geograficzny) grupa wysp w archipelagu Małych Antyli, które leżą na wschód od Portoryko
noun

die Jungfrau [der Jungfrau; die Jungfrauen] Substantiv

Panna(astronomia, astronomiczny) (astrologia, astrologiczny) szósty znak zodiaku, w którym Słońce znajduje się od 23 (24) sierpnia do 22 września;
noun

Panna(astronomia, astronomiczny) zodiakalny gwiazdozbiór równikowy, w Polsce widoczny wiosną;
noun

prawiczeknoun
mężczyzna, który nie odbył jeszcze stosunku płciowego

Jungfrau Maria Substantiv

Dziewica Maryja(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (peryfrastyczny) Maria z Nazaretu;
noun

Maryja Panna(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (peryfrastyczny) (zobacz) Maria z Nazaretu;
noun

Jungfrau | Maid Substantiv

dziewicanoun
osoba płci żeńskiej, która nie straciła dziewictwa; kobieta przed pierwszym stosunkiem seksualnym

jungfräulich [jungfräulicher; am jungfräulichsten] Adjektiv

dziewiczyadjective
czysty, świeży

dziewiczyadjective
nietknięty przez człowieka, pierwotny

dziewiczyadjective
niewinny

nietknięty(książkowy) zachowany w stanie pierwotnym
adjective

nietkniętyadjective
taki, który jeszcze nie był badany, którym jeszcze nikt nie zajmowal się

die Jungfräulichkeit [der Jungfräulichkeit; —] Substantiv

dziewiczośćnoun
cecha tego, co dziewicze

Jungfräulichkeit | Unberührtheit Substantiv

dziewictwo(fizjologia, fizjologiczny) stan kobiety do chwili pierwszego stosunku płciowego; bycie dziewicą
noun

der Junggeselle [des Junggesellen; die Junggesellen] Substantiv

kawalernoun
mężczyzna, który nigdy nie był żonaty

der Junggesellenabschied [des Junggesellenabschied(e)s; die Junggesellenabschiede] Substantiv

wieczór kawalerskinoun
zwyczajowa zabawa urządzana w przeddzień ślubu przez pana młodego, dla męskiego grona przyjaciół;

Jungschwan Substantiv

łabędziątko(zdrobniale) (zoologia, zoologiczny) łabędzię
noun

die Jungsteinzeit [der Jungsteinzeit; —] Substantiv

młodsza epoka kamienianoun

die Jungsteinzeit [der Jungsteinzeit; —] Adjektiv

neolitycznyadjective
żyjący/mający miejsce w neolicie lub pochodzący/wywodzący się z niego

Jungsteinzeit | Neolithikum Substantiv

neolit(historia, historyczny, historycznie) końcowy okres epoki kamienia
noun

12