Német | Lengyel |
---|---|
heilen [heilte; hat/ist geheilt] Verb | goić(medycyna, medyczny) powodować wyleczenie uszkodzeń skórnych lub śluzówkowych, np. zabliźnianie ran goić(potocznie, potoczny) przyczyniać się do dobrostanu duchowego, psychicznego leczyćverb uleczyć sięverb wyleczyć sięverb |
abheilen [heilte ab; ist abgeheilt] Verb | goić(medycyna, medyczny) ulegać gojeniu |
ausheilen [heilte aus; ist ausgeheilt] Verb | wygajaćverb wygoićverb wyleczaćverb wyleczyćverb |
nacheilen [eilte nach; ist nachgeeilt] Verb | podążać(książkowy) iść, jechać, pośpieszać w danym kierunku |
Vorbeugen ist besser als Heilen | lepiej zapobiegać niż leczyćbardziej opłaca się zapobieganie niż naprawianie zaniedbań i błędów |