Német-Lengyel szótár »

hä lengyelül

NémetLengyel
einndigen [ndigte ein; hat eingendigt] Verb

wręczaćverb
dawać coś komuś, najczęściej do rąk własnych, zwykle w sposób uroczysty lub oficjalny

der ndler [des ndlers; die ndler] Substantiv

dilernoun
sprzedawca-dystrybutor

handlarznoun
osoba zajmująca się drobnym handlem

ndler | Kaufmann Substantiv

handlowiec(handel, handlowy) człowiek zajmujący się handlem
noun

der nfling [des nflings; die nflinge] Substantiv

makolągwa(ornitologia, ornitologiczny) Carduelis cannabina, mniejszy od wróbla ptak gniazdujący w krzewach;
noun

der Hang [des Hang(e)s; die nge] Substantiv

inklinacja(fizyka, fizyczny) nachylenie, kąt nachylenia
noun

stok(geografia, geograficzny) (sport, sportowy) każda nachylona powierzchnia rozpościerająca się między kulminacją wzniesienia a jego podnóżem
noun

nge-Birke | Sandbirke | Warzenbirke | Weißbirke Substantiv

brzoza brodawkowata(botanika, botaniczny) (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Betula pendula Roth, gatunek brzozy pospolitej w Polsce i na chłodniejszych obszarach Eurazji
noun

das ngebauchschwein [des ngebauchschwein(e)s; die ngebauchschweine] (auch Vietnamesisches ngebauchschwein) animal name

świnka wietnamska zwisłobrzuchaanimal name

die ngematte [der ngematte; die ngematten] Substantiv

hamaknoun
podłużny materiał zawieszany między dwoma drzewami lub słupami, służący za łóżko;

ngen [ngte; hat gengt] Verb

czepiać(potocznie, potoczny) ujmować coś, by się tego trzymać
verb

powiesićverb
umieścić coś zawieszając

wieszaćverb
trzymać się czegoś, nie opierając nóg, dyndając, zwisać na czymś

wieszaćverb
umieszczać coś w taki sposób, że punkt zaczepienia znajduje się ponad jego środkiem ciężkości

wisiećverb
być przymocowanym do czegoś od góry

wisiećverb
umierać na szubienicy

wisiećverb
znajdować się w powietrzu, tkwić nieruchomo nad ziemią

ngen bleiben Verb

zawadzaćverb
przemieszczając się, trącać coś, zahaczać o coś

ngen | schweben Verb

wisiećverb
dawać się odczuć, być odczuwalnym (o nastroju itp.); zagrażać

ngenbleiben | stecken | stecken bleiben | stranden Verb

utykaćverb
stawać, nie mogąc poruszać się dalej

ngenlassen [ließ ngen; hat ngengelassen] Verb

wystawić do wiatru(pospolicie) oszukać kogoś
verb

wziąć dupę w troki(wulgarnie, wulgaryzm) uciec, odejść zostawiając komuś jakieś kłopoty, sprawy niezałatwione do końca, uchylić się od odpowiedzialności
verb

zabrać dupę w troki(wulgarnie, wulgaryzm) uciec, odejść zostawiając komuś jakieś kłopoty, sprawy niezałatwione do końca, uchylić się od odpowiedzialności
verb

aufngen [ngte/hing auf; hat aufgengt] Verb

wieszać(środowiskowy) (informatyka, informatyczny) doprowadzać system informatyczny do zablokowania
verb

wieszać(środowiskowy) (informatyka, informatyczny) o komputerze: przestawać działać, blokować się
verb

aufngen [ngte/hing auf; hat aufgengt] Substantiv

hang(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrument z klasy idiofonów w kształcie dwóch złożonych metalowych mis;
noun

dranngen [ngte dran; hat drangengt] Verb

sita-barana(gwara, gwarowe) sposób noszenia kogoś na grzbiecie, na barana
verb

das nschen [des nschens; die nschen] Substantiv

Jaśnoun

der Hans [des Hans; die nse] Substantiv

Hanys(Górny Śląsk) Jan
noun

Iwannoun
imię męskie

Jaś(zdrobniale) Jan
noun

resiarch Substantiv

herezjarcha(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) założyciel lub przywódca ruchu religijnego uznanego za heretycki przez denominację, z której ruch ten się wydzielił;
noun

resie | Ketzerei Substantiv

herezja(przenośnie, przenośnia) kontrowersyjny pogląd, odstępstwo od powszechnie przyjętych poglądów
noun

herezja(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) pogląd religijny sprzeczny z dogmatami religii panującej;
noun

der retiker [des retikers; die retiker] Substantiv

heretyk(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (teologia, teologiczny) zwolennik herezji
noun

retisch | ketzerisch Adjektiv

heretycki(przenośnie, przenośnia) sprzeczny z poglądami ogółu
adjective

die rte [der rte; die rten] Substantiv

twardość(rzeczownik odprzymiotnikowy) od: twardy
noun

rte | Scrfe Substantiv

ostrośćnoun
surowość sądów

rten [rtete; hat gertet] Verb

twardniećverb
stawać się twardym

hart [rter; am rtesten] Adjektiv

ciężkiadjective
nieprzyjemny, trudny

123

Korábban kerestél rá