gebiss lengyelül

Német	Lengyel
das Gebiss [des Gebisses; die Gebisse] Substantiv	uzębienienoun
beißen [biss; hat gebissen] Verb	gryźćverb zatapiać w czymś zęby kąsaćverb kaleczyć ostrymi zębami lub żądłem ugryźćverb zacisnąć na czymś zęby, wbić je w coś zaciskając
abbeißen [biss ab; hat abgebissen] Verb	odgryzaćverb
künstliches Gebiss Substantiv	sztuczna szczęka(stomatologia, stomatologiczny) proteza naturalnego uzębienia noun
zubeißen [biss zu; hat zugebissen] Verb	zagryźćverb

Korábban kerestél rá