Német | Lengyel |
---|---|
westeuropäisch [westeuropäischer; am westeuropäischsten] Adjektiv | zachodnioeuropejskiadjective |
antieuropäisch Adjektiv | antyeuropejskiadjective antyeuropejskiadjective |
die Tschechoslowakei [der Tschechoslowakei; —] (ehemaliger Staat in Mitteleuropa) Substantiv | Czechosłowacja(historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (geografia, geograficzny) państwo istniejące w latach 1918–1938 i 1945–1992, w Europie Środkowej; |
Eurasischer Biber | Europäische Biber Substantiv | bóbr europejski(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Castor fiber L., gatunek bobra, największego współczesnego gryzonia Eurazji; |
die Elbe [der Elbe; —] (Fluss in Mitteleuropa) Substantiv | Łaba(geografia, geograficzny) rzeka przepływająca przez Niemcy i w Czechy; |
die Oder [der Oder; —] (Fluss im östlichen Mitteleuropa) Substantiv | Odra(geografia, geograficzny) rzeka w Czechach, Polsce i Niemczech; |
die oder [der Oder; —] (Fluss im östlichen Mitteleuropa) Substantiv | czynoun lubnoun |
die Lärche [der Lärche; die Lärchen] (Gewöhnliche Europäische Lärche) Substantiv | modrzew(dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Larix Mill., drzewo iglaste z rodzaju sosnowatych, o delikatnych, jasnozielonych igłach, opadających na zimę; |
die Hundstage (heißeste Zeit im Hochsommer in Europa (24. Juli bis 23. August)) Substantiv | kanikuła(historia, historyczny, historycznie) w starożytnym Rzymie: pora roku, w której Słońce znajduje się w gwiazdozbiorze Psa, czyli od 22 czerwca do 23 sierpnia psie dni(średniopolski) kanikuła, okres największych letnich upałów |
Heurolle | |
Indoeuropäisch Adjektiv | indoeuropejskieadjective |
indoeuropäisch | indogermanisch Adjektiv | indoeuropejski(językoznawstwo, językoznawczy) wywodzący się z praindoeuropejskiej wspólnoty językowej lub stanowiący jej kontynuację |
indoeuropäische Sprache | |
Mitteleuropa | Zentraleuropa Substantiv | Europa Środkowa(geografia, geograficzny) region w centralnej Europie; |
Neurobiologie Substantiv | neurobiologia(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) termin na określenie różnych dziedzin nauki, których przedmiotem badań jest układ nerwowy; |
Neurochirurg Substantiv | neurochirurg(medycyna, medyczny) lekarz specjalista zajmujący się operacjami układu nerwowego |
die Neurochirurgie [der Neurochirurgie; die Neurochirurgien] Substantiv | neurochirurgia(medycyna, medyczny) dział medycyny zajmujący się leczeniem operacyjnym i diagnostyką części chorób układu nerwowego; |
Neurode Substantiv | Nowa Ruda(geografia, geograficzny) (administracja) miasto i gmina w Polsce; |
die Neurodermitis [der Neurodermitis; —] Phrase | atopowe zapalenie skóryphrase |
Neurofibrom Substantiv | nerwiakowłókniak(medycyna, medyczny) guzek lub guz o charakterze nowotworu łagodnego; |
Neuroleptikum Substantiv | neuroleptyk(medycyna, medyczny) (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) lek psychotropowy, który stosuje się w leczeniu psychoz i nerwic |
Neuroleptikum Adjektiv | przeciwpsychotyczny(medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) w leczeniu zaburzeń psychicznych, psychoz: mający działanie silnie uspokajające poprzez hamowanie aktywności komórek nerwowych gdy w przebiegu choroby występują urojenia, omamy, zaburzenia aktywności / uczuciowości / świadomości |
der Neurologe [des Neurologen; die Neurologen] Substantiv | neurolog(medycyna, medyczny) lekarz specjalista zajmujący się profilaktyką, rozpoznawaniem i leczeniem chorób układu nerwowego |
die Neurologie [der Neurologie; —] Substantiv | neurologia(medycyna, medyczny) dział medycyny zajmujący się schorzeniami układu nerwowego; |
Neurologin Substantiv | neurolog(medycyna, medyczny) lekarka specjalistka neurologii |
neurologisch Adjektiv | neurologiczny(medycyna, medyczny) dotyczący neurologii |
das Neuron [des Neurons; die Neuronen, die Neurone] Substantiv | neuron(anatomia, anatomiczny) rodzaj elektrycznie pobudliwej komórki zdolnej do przetwarzania i przewodzenia informacji; |
neuronale Plastizität Substantiv | neuroplastycznośćnoun |
die Neuropathie [der Neuropathie; die Neuropathien] Substantiv | neuropatia(medycyna, medyczny) stan chorobowy dotykający nerwy, zaburzający przewodzenie informacji ruchowych i czuciowych wzdłuż włókien nerwowych, wywołujący ból, drętwienie, mrowienie, uczucie palenia i osłabienia kończyn; |
neuropathisch Adjektiv | neuropatycznyadjective |
die Neuropathologie [der Neuropathologie; die Neuropathologien] Substantiv | neuropatologianoun |
Neurophysiologie Substantiv | neurofizjologia(medycyna, medyczny) fizjologia układu nerwowego |
die Neurose [der Neurose; die Neurosen] Substantiv | nerwica(psychologia, psychologiczny) (medycyna, medyczny) zaburzenie czynności ośrodkowego układu nerwowego charakteryzujące się nadmierną jego pobudliwością i wzmożonymi reakcjami na negatywne bodźce zewnętrzne; |
der Neurotransmitter [des Neurotransmitters; die Neurotransmitter] Substantiv | neuroprzekaźnik(biologia, biologiczny) substancja wydzielana przez synapsy komórek nerwowych, która umożliwia przekazywanie sygnałów pomiędzy komórkami nerwowymi |
das Nordeuropa Substantiv | Europa Północna(geografia, geograficzny) różnie definiowany region znajdujący się na północ od Europy Środkowej północna Europanoun |