epik lengyelül
| Német | Lengyel |
|---|---|
| die Epik [der Epik; —] Substantiv | epika(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) rodzaj literacki; |
| Epikard Substantiv | nasierdzie(anatomia, anatomiczny) błona surowicza pokrywająca z zewnątrz mięsień sercowy, stanowiąca wewnętrzną blaszkę osierdzia; |
| Epiker | Erzähler Substantiv | epik(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) twórca epiki |
| Epiklese Substantiv | epikleza(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) modlitwa liturgiczna odmawiana przez prezbitera podczas eucharystii, wzywająca Boga do uświęcenia darów chleba i wina oraz uczestników zgromadzenia; |
| die Epikrise [der Epikrise; die Epikrisen] Substantiv | epikryza(medycyna, medyczny) podsumowanie danych z postępowania lekarskiego wraz z zaleceniami dalszego leczenia; |
| Epikur Substantiv | Epikur(historia, historyczny, historycznie) (filozofia, filozoficzny) starożytny grecki filozof; |
| der Epikureer [des Epikureers; die Epikureer] Substantiv | epikurejczyk(filozofia, filozoficzny) zwolennik epikureizmu |
| der Epikureer [des Epikureers; die Epikureer] Adjektiv | epikurejski(filozofia, filozoficzny) związany z epikureizmem, dotyczący epikureizmu, poglądów Epikura epikurejski(książkowy) dążący do własnej przyjemności, używający uciech |
| der Epikureismus [des Epikureismus; —] Substantiv | epikureizm(filozofia, filozoficzny) jeden z kierunków filozoficznych; |
