Német-Lengyel szótár »
despot lengyelül
| Német | Lengyel |
|---|---|
| der Despot [des Despoten; die Despoten] Substantiv | despota(historia, historyczny, historycznie) tytuł dworski w Cesarstwie Bizantyjskim, nadawany honorowo synom lub zięciom cesarzy; despota(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) władca absolutny, mający nieograniczoną władzę |
| die Despotie [der Despotie; die Despotien] Substantiv | despotyzm(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) bezwzględna i nieograniczona władza, opierająca się na terrorze oraz nieprzestrzeganiu praw i wolności obywatelskich |
| despotisch | herrschsüchtig Adjektiv | despotyczny(historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) związany z despotyzmem jako formą rządów lub z despotą |
