dämon lengyelül
| Német | Lengyel |
|---|---|
| der Dämon [des Dämons; die Dämonen] Substantiv | demon(mitologia, mitologiczny) istota nadprzyrodzona występująca w wierzeniach ludowych, mitologiach i religiach, zajmująca pozycję pośrednią między bogami a ludźmi; o cechach na wpół ludzkich, na wpół boskich; najczęściej nieprzyjazna człowiekowi; |
| dämonisch [dämonischer; am dämonischsten] Adjektiv | demoniczny(przenośnie, przenośnia) taki, który ma w sobie coś z demona; niesamowity |
| dämonisieren | verteufeln Verb | demonizowaćverb |
| die Dämonologie [der Dämonologie; —] Substantiv | demonologia(teologia, teologiczny) dział teologii zajmujący się demonami |
| dämonologisch Adjektiv | demonologiczny(etnografia, etnograficzny) dotyczący demonologii (działu etnografii) demonologiczny(teologia, teologiczny) dotyczący demonologii (działu teologii) |
| der Eudämonismus [des Eudämonismus; —] Substantiv | eudajmonizm(filozofia, filozoficzny) stanowisko etyczne głoszące, że szczęście jest najwyższą wartością i celem życia człowieka |
