ur- hollandul

Német	Holland
ur-	achterklein- oer-
Ur-	achterklein- oer-
der Ur [des Ur(e)s; die Ure] Substantiv	oerosm
der Urahn [des Urahn[es/Urahnen; die Urahnen] (Verwandte Form: Urahne) Substantiv	overgrootvaderm stamvaderm voorvaderm voorzaatm
das Urbild [des Urbilds, des Urbildes; die Urbilder] Substantiv	prototypeo
ureingesessen	inboorlingen- inheemsbijvoeglijk naamwoord inlandsbijvoeglijk naamwoord
die Ureltern Substantiv	voorgeslachtmeervoud vooroudersmeervoud
der Urenkel [des Urenkels; die Urenkel] Substantiv	achterkleinzoonm
die Urgeschichte [der Urgeschichte; —] Substantiv	prehistoriesubstantief voorgeschiedenissubstantief
der Urgroßvater [des Urgroßvaters; die Urgroßväter] Substantiv	overgrootvaderm
der Urheber [des Urhebers; die Urheber] Substantiv	auteurm bedenkerm initiatiefnemerm schepperm schrijverm
der Urin [des Urins; die Urine] Substantiv	piesm pism urinem
die Urkunde [der Urkunde; die Urkunden] Substantiv	aktesubstantief bescheidsubstantief brevetsubstantief bulsubstantief diplomasubstantief documentsubstantief papiersubstantief schriftuursubstantief stuksubstantief
urkundlich Adjektiv	documentairbijvoeglijk naamwoord echtbijvoeglijk naamwoord eigenlijkbijvoeglijk naamwoord heusbijvoeglijk naamwoord

Korábban kerestél rá