streng hollandul

Német	Holland
streng [strenger; am strengsten] Adjektiv	barbijvoeglijk naamwoord draconischbijvoeglijk naamwoord duchtigbijvoeglijk naamwoord hardbijvoeglijk naamwoord strafbijvoeglijk naamwoord strengbijvoeglijk naamwoord uiterststrengbijvoeglijk naamwoord zwaarbijvoeglijk naamwoord
die Strenge [der Strenge; —] Substantiv	hardheidsubstantief strafheidsubstantief strengheidsubstantief
strenggläubig [strenggläubiger; am strenggläubigsten] Phrase	orthodoxbijvoeglijk naamwoord rechtzinnigbijvoeglijk naamwoord
die Strenggläubigkeit [der Strenggläubigkeit; —] Substantiv	orthodoxiesubstantief rechtzinnigheidsubstantief
anstrengend [anstrengender; am anstrengendsten] Adjektiv	inspannendbijvoeglijk naamwoord zwaarbijvoeglijk naamwoord
angestrengt Adjektiv	strakbijvoeglijk naamwoord
anstrengen, sich	ontspannen, zich
die Anstrengung [der Anstrengung; die Anstrengungen] Substantiv	bemoeienissubstantief geploetersubstantief gesjouwsubstantief inspanningsubstantief spanningsubstantief strevensubstantief uitrekkingsubstantief
sich anstrengen	moeitedoen pogenwerkwoord streven trachtenwerkwoord zichbeijveren zoekenwerkwoord

Korábban kerestél rá