Magyar | Német |
---|---|
kikerül ige | auftauchen [tauchte auf; ist aufgetaucht]◼◼◼ »Verb |
kikerül | |
(ki)kerül ige | |
kikerül a dokkból kifejezés | |
kikerül valakit/valamit kifejezés | ausweichen [wich aus; ist ausgewichen] (Dativ) »Verb |
kikerülhetetlen melléknév | unentrinnbar◼◼◼ »Adjektiv |
az iskolá(k)ból kikerült ifjúság főnév | die Schulabgänger [des Schulabgängers; die Schulabgänger] »Substantiv |