Lengyel | Svéd |
---|---|
wernakularny noun nieliteracki, niestandardowy, terytorialny, ludowy – w odniesieniu do odmiany języka; | folkspråk [~et; pl. ~]substantiv |
wernakularny noun rodzimy, etniczny, miejscowy, w języku narodowym – w odniesieniu do literatury, kultury słowa | folkspråk [~et; pl. ~]substantiv |
wernakularny noun rodzimy, nieprofesjonalny, tworzony przez anonimowych twórców – w odniesieniu do kultury materialnej (sztuki, architektury) | folkspråk [~et; pl. ~]substantiv |
wernakularny noun zwyczajowy, potoczny, popularny, nienaukowy – w odniesieniu do nazewnictwa biologicznego; | folkspråk [~et; pl. ~]substantiv |
język wernakularny (językoznawstwo, językoznawczy) język narodowy, rodzimy, w opozycji do łaciny służącej jako lingua franca; noun | folkspråk [~et; pl. ~]substantiv |
język wernakularny (językoznawstwo, językoznawczy) niestandardowy język określonej populacji; noun | folkspråk [~et; pl. ~]substantiv |