Lengyel | Svéd |
---|---|
uczony noun gruntownie wykształcony w swojej dziedzinie | vetenskapsman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen]substantiv |
uczony noun osoba zajmująca się naukowo jakąś dziedziną wiedzy i będąca w niej autorytetem | forskare [~n; pl. ~, best. pl. forskarna]substantiv |
uczony noun poparty lub nacechowany wiedzą | vetenskapsman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen]substantiv |
niedouczony noun mający gruntowne braki w wiedzy na jakiś temat | analfabet [~en ~er]substantiv |
objuczony noun | tyngd [~en ~er]substantiv |