Lengyel | Svéd |
---|---|
straż noun osoba albo grupa osób strzegąca lub pilnująca kogoś, czegoś | vakt [~en ~er]substantiv |
straż noun pilnowanie, strzeżenie kogoś lub czegoś przed niebezpieczeństwem | vakt [~en ~er]substantiv |
straż graniczna (wojskowość, wojskowy) formacja mundurowa administracji państwowej powołana do ochrony granic; noun | gränsvakt [~en ~er]substantiv |
straż graniczna (wojskowość, wojskowy) jednostka lub grupa funkcjonariuszy formacji (1.1) noun | gränsvakt [~en ~er]substantiv |
straż pożarna noun wyspecjalizowana formacja, zawodowa lub ochotnicza, zajmująca się zwalczaniem pożarów, klęsk żywiołowych oraz innych zagrożeń dla zdrowia ludzkiego, mienia lub środowiska; | brandkår [~en ~er]substantiv |
straż przednia (wojskowość, wojskowy) część wojska od przodu ubezpieczająca główne siły noun | förtrupp [~en ~er]substantiv |
straż przybrzeżna (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) morska formacja policyjna lub wojskowa odpowiadająca za nadzorowanie granic noun | kustbevakning [~en ~ar]substantiv |
strażacki związany ze strażą pożarną, dotyczący straży pożarnej | |
strażak noun osoba szkolona do walki z ogniem; | brandman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen]substantiv brandsoldat [~en ~er]substantiv |
strażnica (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) (architektura, architektoniczny) budynek, niekiedy wysoki, w którym pełni się straż; noun | vakttorn [~et; pl. ~]substantiv |
strażniczka noun forma żeńska od: strażnik | vaktare [~n; pl. ~, best. pl. vaktarna]substantiv |
strażnik noun osoba odpowiedzialna za pilnowanie mienia lub osób | vakt [~en ~er]substantiv |