Lengyel | Svéd |
---|---|
sto numeral | hundraräkneord |
sto lat | |
stochastyczny (matematyka, matematyczny) (statystyka, statystyczny) nie wykazujący żadnej określonej tendencji, nie zmierzający do określonego celu, taki, którym rządzi przypadek adjective | stokastisk [~t ~a]adjektiv |
stocznia noun zakład przemysłowy zajmujący się budową, remontowaniem, przebudowywaniem lub likwidacją statków wodnych; | skeppsvarv [~et; pl. ~]substantiv varv [~et; pl. ~]substantiv |
stodoła (architektura, architektoniczny) (rolnictwo, rolniczy) budynek gospodarczy do przechowywania plonów w stanie suchym np. siano, zboże itp. noun | lada [~n lador]substantiv |
stojak (technologia, technika, techniczny) urządzenie utrzymujące coś w pozycji pionowej, czasem też utrzymujące w pionie dzieci niepotrafiące jeszcze samodzielnie stać noun | stativ [~et; pl. ~]substantiv |
stojak noun | cykelställ [~et; pl. ~]substantiv |
stok (geografia, geograficzny) (sport, sportowy) każda nachylona powierzchnia rozpościerająca się między kulminacją wzniesienia a jego podnóżem noun | backe [~n backar]substantiv |
stokrotka (botanika, botaniczny) Bellis L., rodzaj drobnych roślin zielnych z rodziny astrowatych; noun | tusensköna [~n -skönor]substantiv |
stokłosa (botanika, botaniczny) bromus L., rodzaj roślin należący do rodziny wiechlinowatych; noun | losta [~n lostor]substantiv |
stolarka (budownictwo) ogół drewnianych elementów budowlanych noun | målram [~en ~ar]substantiv |
stolarka (potocznie, potoczny) rzemiosło stolarskie noun | målram [~en ~ar]substantiv |
stolarz (rzemiosło, rzemieślniczy) rzemieślnik wykonujący przedmioty z drewna: meble, elementy budowlane itp., osoba zajmująca się stolarstwem; noun | snickare [~n; pl. ~, best. pl. snickarna]substantiv |
stolatka noun | hundraåring [~en ~ar]substantiv |
stolec (dawniej, dawny) tron monarchy, biskupa noun | altare [~t; pl. ~n el. ~, best. pl. altarna]substantiv |
stolec (fizjologia, fizjologiczny) (medycyna, medyczny) odchody ludzkie lub zwierzęce noun | avföring [~en ~ar]substantiv |
stolica (administracja) (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) główne miasto jakiegoś państwa; noun | huvudstad [~en el. vard. -stan; pl. -städer]substantiv |
Stolica Apostolska (geografia, geograficzny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) siedziba papieża, Watykan | |
Stolica Święta (geografia, geograficzny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) siedziba papieża, Watykan | |
Stolica Święta (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) organ władzy zwierzchniej w Kościele katolickim | |
stolik (gastronomia) stół z siedzeniami przygotowany dla klientów w restauracji, barze noun | bord [~et; pl. ~]substantiv |
stolik (termin karciany) w brydżu: karty partnera rozgrywającego, rozłożone na stole i widoczne dla wszystkich noun | bord [~et; pl. ~]substantiv |
stomatologia (medycyna, medyczny) dział medycyny, dziedzina zajmująca się funkcjonowaniem, patologiami i leczeniem zębów, przyzębia, błony śluzowej jamy ustnej, stawu skroniowo-żuchwowego człowieka; noun | stomatologi [~n]substantiv |
stomia (medycyna, medyczny) chirurgiczne połączenie między przewodem pokarmowym (jelitem cienkim lub grubym) albo rzadziej układem moczowym ze skórą na brzuchu, wytworzone gdy wydalanie kału lub moczu drogą naturalną stało się u pacjenta niemożliwe lub znacznie utrudnione; noun | klyvöppning [~en ~ar]substantiv |
stonka (zoologia, zoologiczny) chrząszcz z rodziny stonkowatych, zwłaszcza stonka ziemniaczana (Leptinotarsa decemlineata) | |
stonka ziemniaczana (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) jeden z chrząszczy, szkodnik upraw ziemniaków; noun | koloradoskalbagge [~n -skalbaggar]substantiv |
stonoga (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Oniscus, skorupiak żyjący w szczelinach, piwnicach; noun | gråsugga [~n -suggor]substantiv |
stop (technologia, technika, techniczny) substancja złożona z metalu i innych metali lub niemetali; noun | legering [~en ~ar]substantiv |
stop! adjective | halt [n. ~, ~a]adjektiv |
stopa (anatomia, anatomiczny) część ciała tworząca dolny koniec nogi, ograniczona piętą i kostką; | |
stopa jednostka długości, używana w niektórych krajach; | |
stopa noun najmniejsza jednostka miary wierszowej; | versfot [~en -fötter]substantiv |
stopa podstawa czegoś (np. ozdobnej nogi stołu) | |
stopa okopowa (medycyna, medyczny) (wojskowość, wojskowy) zespół objawów związanych odmrożeniem i opuchlizną stóp narażonych na długotrwały nacisk w warunkach zimna i wilgoci, obserwowanych wśród żołnierzy w okopach podczas dziań wojennych; | |
stoper (technologia, technika, techniczny) (sport, sportowy) urządzenie do mierzenia odstępu czasu z dokładnością do ułamków sekundy noun | stoppur [~et; pl. ~]substantiv |
stoper noun zatyczka do ucha chroniąca przed hałasem | öronpropp [~en ~ar]substantiv |
stopienie noun | härdsmälta [~n -smältor]substantiv |
stopień (fizyka, fizyczny) (meteorologia, meteorologiczny) jednostka miary temperatury | |
stopień (matematyka, matematyczny) jednostka kąta płaskiego stanowiąca 1/360 (jedną trzysta sześćdziesiątą) kąta pełnego, stosowana też w geografii do wyrażania współrzędnych geograficznych; |