skład svédül
| Lengyel | Svéd |
|---|---|
| skład noun miejsce gromadzenia (składowania) towarów, magazyn | upplag [~et; pl. ~]substantiv |
| składanie (rzeczownik odczasownikowy) od składać verb | böja [böjde böjt]verb |
| składanka noun coś złożonego z kilku rzeczy, utworów | kombination [~en ~er]substantiv |
| składany adjective dający się składać | fällbar [~t ~a]adjektiv |
| składać (drukarstwo, drukarski) przygotowywać tekst do druku, łącząc, zestawiając różne litery i wyrazy verb | sätta [satte, satt, satt n. satt, pres. sätter]verb |
| składać (potocznie, potoczny) w odniesieniu do jakichś okoliczności: mieć jakiś przebieg | |
| składać budować coś z elementów, łączyć w jedną całość dwie lub więcej części | |
| składać verb budować coś z elementów, łączyć w jedną całość dwie lub więcej części | montera [~de ~t]verb sammansätta [-satte, -satt, -satt n. -satt, pres. -sätter]verb |
| składać gromadzić coś, zbierać | skramla [~de, ~t] |
| składać verb gromadzić coś, zbierać | hamstra [~de ~t]verb hopa [~de ~t]verb samla [~de ~t]verb spara [~de ~t, pres. sparar el. spar, imper. spara el. spar]verb |
| składać mieć coś za swoje części | |
| składać verb mieć coś za swoje części | bestå [bestod, bestått, bestådd n. bestått, pres. består]verb |
| składać verb przekazywać coś komuś w formie ustnej lub pisemnej | lämna [~de ~t]verb |
| składać verb umieszczać w określonym miejscu | anhopa [~de ~t]verb ansamla [~de ~t]verb |
| składać zginać, załamywać coś, robiąc to mniejszym | |
| składać się verb | bestå [bestod, bestått, bestådd n. bestått, pres. består]verb |
| składka (urzędowy) (administracja) obowiązkowa opłata związana z przynależnością do jakiejś organizacji lub instytucji najczęściej opłacana w regularnych odstępach czasu noun | bidrag [~et; pl. ~]substantiv |
| składka noun sposób opłacenia czegoś przez wiele osób, służącego wszystkim tym osobom, gdy każda z nich ponosi część kosztu (zwykle równą) | donation [~en ~er]substantiv |
| składka noun wielkość części każdej osoby uczestniczącej w składce (1.1) | bidrag [~et; pl. ~]substantiv |
| składka zadrukowany arkusz papieru złożony zazwyczaj wielokrotnie, tworzący część książki | |
| składnia (informatyka, informatyczny) zestaw reguł określających budowę poprawnych wyrażeń w języku programowania noun | grammatik [~en ~er]substantiv |
| składnia (językoznawstwo, językoznawczy) dział lingwistyki badający reguły konstrukcji zdań; noun | grammatik [~en ~er]substantiv |
| składnia (językoznawstwo, językoznawczy) funkcja wyrazu w zdaniu noun | grammatik [~en ~er]substantiv |
| składnia (językoznawstwo, językoznawczy) zestaw reguł rządzących budową zdań w danym języku noun | grammatik [~en ~er]substantiv |
| składnik noun część składowa czegoś | ingrediens [~en ~er]substantiv |
| składniowy (przymiotnik) od składnia adjective | syntaktisk [~t ~a]adjektiv |
| składowy noun będący częścią całości | beståndsdel [~en ~ar]substantiv |
| składowy noun dotyczący składowania czegoś | förvaring [~en ~ar]substantiv |
| bez składu i ładu adjective | bökig [~t ~a]adjektiv |
