Lengyel-Svéd szótár »
raj svédül
| Lengyel | Svéd |
|---|---|
| raj (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) miejsce wiecznej szczęśliwości, które istniało na początku ludzkości, które czeka również po śmierci; noun | himmel [himlen hellre än himmelen, himmeln; pl. himlar]substantiv paradis [~et; pl. ~]substantiv |
| raj podatkowy (potocznie, potoczny) kraj o łagodnych przepisach podatkowych dla obcokrajowców; noun | skatteparadis [~et; pl. ~]substantiv |
| rajd (turystyka, turystyczny) kilkuetapowa, zbiorowa wyprawa turystyczna noun | exkurs [~en ~er]substantiv |
| rajdowy (sport, sportowy) związany z rajdem (zawody sportowe) noun | demonstration [~en ~er]substantiv |
| Rajmund imię męskie; | |
| rajstopy rodzaj damskiej garderoby noszonej na nogach i dolnej części tułowia; | |
| rajstopy noun rodzaj damskiej garderoby noszonej na nogach i dolnej części tułowia; | strumpbyxa [~n -byxor]substantiv |
| Bahrajn (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Azji ze stolicą w Manamie; noun | Bahrainsubstantiv |
| co kraj, to obyczaj każdy kraj (region, miejscowość, rodzina, itp.) ma własną kulturę, zwyczaje | |
| frajda (potocznie, potoczny) radość, uciecha z czegoś | |
| frajer (potocznie, potoczny) osoba dająca się łatwo nabrać, naiwna; osoba nadmiernie wierna normom moralnym, które przez innych nie są przestrzegane adjective | lättlurad [-lurat ~e]adjektiv |
| frajerski (potocznie, potoczny) ujawniający fakt bycia nowicjuszem adjective | dum [~t ~ma]adjektiv |
| frajerski (potocznie, potoczny) świadczący o byciu naiwniakiem adjective | naiv [~t ~a]adjektiv |
| grajcar (dawniej, dawny) drobna moneta niemiecka lub austriacka noun | kryssare [~n; pl. ~, best. pl. kryssarna]substantiv |
| Hebrajczyk (biblijny) (etnografia, etnograficzny) członek starożytnego, półkoczowniczego ludu semickiego posługującego się biblijnym językiem hebrajskim noun | hebré [~n ~er]substantiv |
| hebrajski (językoznawstwo, językoznawczy) język z grupy kananejskiej języków semickich; noun | hebreiska [~n]substantiv |
| hebrajski noun związany z Hebrajczykami | hebreiska [~n]substantiv |
| hebrajski adjective związany z Hebrajczykami | hebreisk [~t ~a]adjektiv |
| hebrajskojęzyczny posługujący się językiem hebrajskim | |
| hebrajskojęzyczny spisany, stworzony w języku hebrajskim | |
| hebrajskojęzyczny taki, którego mieszkańcy posługują się językiem hebrajskim | |
| herajon (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (historia, historyczny, historycznie) świątynia grecka, miejsce kultu Hery; | |
| jamraj (zoologia, zoologiczny) niewielki torbacz zamieszkujący Australię i Nową Gwineę; | |
| jurajski (geologia, geologiczny) dotyczący jury, występujący, powstały w jurze | |
| karawanseraj (historia, historyczny, historycznie) (architektura, architektoniczny) zajazd stanowiący miejsce postoju karawan, mający pomieszczenia dla podróżnych wraz ze składami na towary; noun | karavanseraj [~en ~er]substantiv |
| kraj (geografia, geograficzny) kraina, obszar geograficzny; | |
| kraj państwo | land [~et, länder] |
| kraj noun państwo | rike [~t ~n]substantiv |
| Kraj Basków (geografia, geograficzny) kraina geograficzno-historyczna na pograniczu Francji i Hiszpanii, zamieszkiwana przez Basków; noun | Baskiensubstantiv |
| Kraj Basków (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) wspólnota autonomiczna w północnej Hiszpanii, część Kraju Basków (1.1); noun | Baskiensubstantiv |
| Kraj Sudetów (geografia, geograficzny) kraina geograficzno-historyczna w Czechach, sudeckoniemieckie pogranicze Czech zamieszkiwane do 1946 roku przez Niemców sudeckich; | |
| kraj związkowy (administracja) (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) nazwa części składowej federacji w Niemczech i Austrii; noun | delstat [~en ~er]substantiv |
| krajacz (technologia, technika, techniczny) przyrząd kuchenny służący do krajania warzyw lub serów | |
| krajacz do sera (zobacz) [[krajacz, do, ser]] noun | osthyvel [~n -hyvlar]substantiv |
| krajalnica urządzenie służące do krojenia, np. chleba, wędlin, sera; | |
| krajan noun | landsman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen]substantiv |
| krajać noun | skära [~n, skäror]substantiv |
| krajcar noun grajcar – moneta srebrna, bita od XIII wieku, początkowo w Tyrolu. Od XVI wieku moneta zdawkowa w krajach habsburskich (równa 1/60 złotytego reńskiego, w latach 1857 – 1892 1/100 reńskiego); | kryssare [~n; pl. ~, best. pl. kryssarna]substantiv |
| krajobraz noun wygląd ziemi w określonym miejscu, widok okolicy; | landskap [~et; pl. ~]substantiv |
