Lengyel | Svéd |
---|---|
oszust noun ten, kto oszukuje | skojare [~n; pl. ~, best. pl. skojarna]substantiv |
oszustka noun osoba płci żeńskiej, która oszukuje | bedragare [~n; pl. ~, best. pl. bedragarna]substantiv |
oszustwo (potocznie, potoczny) świadome wprowadzenie kogoś w błąd dla własnej korzyści noun | bedrägeri [~et ~er]substantiv |
oszustwo (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przestępstwo polegające na doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem własnym lub cudzym za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania jej błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej; noun | bedrägeri [~et ~er]substantiv |
oszustwo |