Lengyel | Svéd |
---|---|
mandat (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) administrowanie na niesamodzielnym terytorium z polecenia organizacji międzynarodowej; noun | påbud [~et; pl. ~]substantiv |
mandat (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) uzyskane w wyborach upoważnienie do pełnienia urzędu; noun | påbud [~et; pl. ~]substantiv |
mandat (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) kara w postaci grzywny za wykroczenie; | |
mandat verb | lappa [~de ~t]verb |
mandatowy adjective odnoszący się do mandatu, związany z mandatem | obligatorisk [~t ~a]adjektiv |