Lengyel | Svéd |
---|---|
kwita adjective | kvittadjektiv |
Akwitania (geografia, geograficzny) kraina historyczna w południowo-zachodniej Francji ze stolicą w Bordeaux; | |
przekwitanie (fizjologia, fizjologiczny) okres, w którym czynności narządów rozrodczych kobiety stopniowo zanikają noun | menopaus [~en ~er]substantiv |
przekwitanie noun | klimakterium [klimakteriet]substantiv |
przekwitać (przenośnie, przenośnia) ulegać przemijaniu verb | dämpa [~de ~t]verb |
rozkwitać (botanika, botaniczny) rozwijać się z pąka w kwiat | |
rozkwitać (przenośnie, przenośnia) osiągać pełnię rozwoju, świetności | |
zakwitać zaczynać kwitnąć; rozwijać się z pąka w kwiat; okrywać się kwiatami |