Lengyel-Svéd szótár »
koło svédül
| Lengyel | Svéd |
|---|---|
| koło noun określona grupa osób, stowarzyszenie ludzi o podobnych celach | cirkel [~n cirklar]substantiv |
| koło noun przedmiot o takim kształcie, zwykle część maszyny lub urządzenia, zwłaszcza pojazdu; | hjul [~et; pl. ~]substantiv |
| koło fortuny noun | lyckohjul [~et; pl. ~]substantiv |
| koło garncarskie noun urządzenie do wykonywania przedmiotów i narzędzi z gliny techniką toczenia; | drejning [~en]substantiv |
| koło podbiegunowe (geografia, geograficzny) równoleżnik o szerokości geograficznej 66°33 na pólkuli północnej i południowej; noun | polcirkel [~n -cirklar]substantiv |
| koło ratunkowe noun przyrząd w postaci obręczy z lekkiego materiału, służący do ratowania tonącej osoby; | livboj [~en ~ar]substantiv |
| koło sterowe (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) element steru statku w kształcie dużej obręczy, służący do ręcznego zadawania wychylenia płetwy sterowej; noun | ginbalk [~en ~ar]substantiv |
| koło wodne (technologia, technika, techniczny) urządzenie przekształcające energię przepływu lub spadku wody w inne użyteczne formy energii; noun | vattenhjul [~et; pl. ~]substantiv |
| koło zamachowe noun | svänghjul [~et; pl. ~]substantiv |
| koło zapasowe noun | reservhjul [~et; pl. ~]substantiv |
| koło zębate (mechanika) koło lub walec z wystającymi zębami, element czynny przekładni zębatej oraz innych mechanizmów; noun | kugghjul [~et; pl. ~]substantiv |
| kołodziej (historia, historyczny, historycznie) (zawód, zawodowy, zawodowo) (rzemiosło, rzemieślniczy) rzemieślnik wyrabiający i naprawiający koła do wozów; noun | hjulmakare [~n; pl. ~, best. pl. -makarna]substantiv |
| kołowrotek (mechanika) (włókiennictwo) (dawniej, dawny) urządzenie mechaniczne służące do przędzenia nici; noun | spinnrock [~en ~ar]substantiv |
| kołowrotek (mechanika) obrotowe urządzenie umieszczane przy wejściach do miejsc, gdzie trzeba przepuszczać ludzi pojedynczo noun | vändkors [~et; pl. ~]substantiv |
| kołowrót (mechanika) drewniana oś z korbą, np. do wyciągania ze studni wiadra z wodą noun | vinsch [~en ~ar]substantiv |
| kołowrót (mechanika) urządzenie zapewniające przepuszczanie ludzi po jednej osobie noun | vändkors [~et; pl. ~]substantiv |
| błędne koło (logika, logiczny) błąd logiczny polegający na użyciu pojęcia definiowanego w jego własnej definicji; | |
| błędne koło (logika, logiczny) błąd logiczny polegający na wyprowadzeniu wniosku z przesłanki, a następnie uzasadnieniu jej za pomocą tego wniosku; | |
| błędne koło (potocznie, potoczny) sytuacja, której skutki przyczyniają się do jej trwania | |
| czarcie koło (mikologia, mikologiczny) kolisty wzór powstały wśród traw utworzony przez owocniki grzybów; noun | häxring [~en ~ar]substantiv |
| czterokołowy adjective taki, który ma cztery koła | fyrhjulig [~t ~a]adjektiv |
| dwukołowy adjective taki, który ma dwa koła | tvåhjulig [~t ~a]adjektiv |
| karkołomny noun taki, który grozi śmiercią, kalectwem, połamaniem karku | våghals [~en ~ar]substantiv |
| naokoło adverb | kringadverb |
| około … wskazująca przybliżenie liczby, miary, czasu | |
| około adverb … wskazująca przybliżenie liczby, miary, czasu | cirkaadverb omkringadverb ungefäradverb |
| około … wskazujący przybliżenie liczby, miary, czasu | |
| około adverb … wskazujący przybliżenie liczby, miary, czasu | cirkaadverb omkringadverb ungefäradverb |
| okołobiegunowy (geografia, geograficzny) właściwy okolicom bieguna adjective | cirkumpolär [~t ~a]adjektiv |
| okołoporodowy adjective taki, który ma miejsce w okresie porodu oraz bezpośrednio przed nim lub po nim | perinatal [~t ~a]adjektiv |
| okołorostek (językoznawstwo, językoznawczy) element słowotwórczy otaczający leksem, np. morfem otaczający rdzeń; | |
| piąte koło u wozu (przenośnie, przenośnia) osoba lub rzecz zbędna, niepotrzebna, zawadzająca lub niepożądana | |
| skołowany (potocznie, potoczny) odczuwający zamęt, pozbawiony właściwego rozeznania w danej sytuacji; zdezorientowany |
