i svédül
| Lengyel | Svéd |
|---|---|
| imperialny adjective dotyczący imperium, charakterystyczny dla imperium | brittisk [~t ~a]adjektiv |
| imperium noun wielkie i potężne państwo, które podporządkowuje sobie inne kraje | imperium [imperiet imperier]substantiv |
| Imperium Osmańskie (historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo istniejące od końca XIII wieku do 1922 roku na terenie północno-wschodniej Europy, Afryki Północnej i Azji Zachodniej; | |
| Imperium Rzymskie (historia, historyczny, historycznie) starożytne państwo obejmujące obszary basenu Morza Śródziemnego | |
| impertynencja noun obraźliwe, aroganckie lub niekulturalne słowa czy zachowanie skierowane wobec kogoś | impertinens [~en]substantiv |
| impertynencki adjective | uppnosig [~t ~a]adjektiv |
| impertynent noun osoba zachowująca się niegrzecznie, arogancko, obraźliwie lub bezczelnie | illbatting [~en ~ar]substantiv |
| impet siła rozpędu | |
| implant noun ciało obce wszczepiane do organizmu w celu odtworzenia naturalnej funkcji lub estetyki uszkodzonego organu; | implantat [~et; pl. ~]substantiv |
| implementacja (publikatory) (urzędowy) wdrożenie czegoś w życie; noun | implementering [~en]substantiv |
| implikacja noun następstwo, konsekwencja | implikation [~en ~er]substantiv |
| implikować verb pociągać za sobą | förutsätta [-satte, -satt, -satt n. -satt, pres. -sätter]verb |
| implikować verb przypisywać coś komuś | antyda [-tydde, -tytt, -tydd n. -tytt, pres. -tyder]verb |
| implozja noun | implosion [~en ~er]substantiv |
| imponderabilia coś, czego nie da się zmierzyć (np. uczucie), ale co ma istotny wpływ na sytuację oraz przebieg wydarzeń | |
| imponować verb wzbudzać w kimś uznanie, podziw | imponera [~de ~t]verb |
| imponujący adjective godny podziwu z powodu rozmiarów | grandios [~t ~a]adjektiv imposant [n. ~, ~a]adjektiv magnifik [~t ~a]adjektiv överväldigandeadjektiv ståtlig [~t ~a]adjektiv storslagen [-slaget -slagna]adjektiv |
| imponujący adjective wzbudzający uznanie i zachwyt | beundransvärd [-värt ~a]adjektiv imponerandeadjektiv |
| import (handel, handlowy) (ekonomia, ekonomiczny) przywóz towarów, usług lub kapitału z zagranicy w celu wykorzystania ich na rynku wewnętrznym; noun | import [~en ~er]substantiv |
| importer (ekonomia, ekonomiczny) osoba lub podmiot gospodarczy, który sprowadza towary z zagranicy | |
| importować (handel, handlowy) sprowadzać towary z innych krajów verb | importera [~de ~t]verb |
| impotencja (medycyna, medyczny) niezdolność mężczyzny do odbycia stosunku płciowego; noun | impotens [~en]substantiv |
| impresja (sztuka) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) utwór, obraz lub film o charakterze subiektywnym i nastrojowym noun | intryck [~et; pl. ~]substantiv |
| impresja noun ulotne wrażenie | förnimmelse [~n ~r]substantiv |
| impresjonista (sztuka) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) przedstawiciel impresjonizmu, osoba tworząca w duchu impresjonizmu, tj. utrwalająca w swoich utworach własne, subiektywne oraz często ulotne wrażenia noun | impressionist [~en ~er]substantiv |
| impresjonistyczny (sztuka) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) charakterystyczny dla impresjonizmu adjective | impressionistisk [~t ~a]adjektiv |
| impresjonistyczny (sztuka) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) związany z impresjonizmem, dotyczący impresjonizmu adjective | impressionistisk [~t ~a]adjektiv |
| impresjonizm (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (sztuka) nurt w sztuce europejskiej i amerykańskiej drugiej połowy XIX wieku; noun | impressionism [~en]substantiv |
| impreza (potocznie, potoczny) zabawa, przyjęcie noun | fest [~en ~er]substantiv |
| imprezować (potocznie, potoczny) spędzać czas na imprezach, spotkaniach towarzyskich, zwykle z alkoholem i tańcami verb | festa [~de ~t]verb |
| imprimatur (kościelny) (administracja) kościelne pozwolenie na druk; noun | godkännande [~t ~n]substantiv |
| improwizacja noun komponowanie muzyki, pisanie utworów, wygłaszanie przemówień pod wpływem chwili i bez przygotowania | improvisation [~en ~er]substantiv |
| improwizować verb prezentować, wykonywać coś bez przygotowania | fantisera [~de ~t]verb improvisera [~de ~t]verb |
