Lengyel | Svéd |
---|---|
biegun (fizyka, fizyczny) (zobacz) biegun elektryczny noun | pol [~en ~er]substantiv |
biegun (fizyka, fizyczny) (zobacz) biegun magnetyczny noun | pol [~en ~er]substantiv |
biegun noun jeden z dwóch punktów na powierzchni obracającego się ciała niebieskiego, przez które przechodzi jego oś obrotu | pol [~en ~er]substantiv |
biegun noun miejsce z jakiegoś względu najdalsze lub posiadające najbardziej ekstremalne cechy; | pol [~en ~er]substantiv |
biegun magnetyczny (fizyka, fizyczny) miejsce w materiale magnetycznym, w którym natężenie pola magnetycznego jest największe; | |
biegun magnetyczny (geografia, geograficzny) miejsce, w którym linie ziemskiego pola magnetycznego tworzą z powierzchnią Ziemi kąt prosty; | |
biegunka (medycyna, medyczny) częste wypróżnianie stolcem o rzadkiej konsystencji; noun | diarré [~n ~er]substantiv |
choroba afektywna dwubiegunowa (medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) zaburzenie psychiczne, w przebiegu którego występują zespoły depresyjne i maniakalne lub hipomaniakalne; | |
dwubiegunowy adjective taki, który ma dwa bieguny | bipolär [~t ~a]adjektiv |
koło podbiegunowe (geografia, geograficzny) równoleżnik o szerokości geograficznej 66°33 na pólkuli północnej i południowej; noun | polcirkel [~n -cirklar]substantiv |
okołobiegunowy (geografia, geograficzny) właściwy okolicom bieguna adjective | cirkumpolär [~t ~a]adjektiv |