at svédül
| Lengyel | Svéd |
|---|---|
| at znak graficzny @ | |
| atak (medycyna, medyczny) nieprzewidziane pojawienie się objawów chorobowych noun | anfall [~et; pl. ~]substantiv |
| atak powietrzny noun | flyganfall [~et; pl. ~]substantiv |
| atak serca (medycyna, medyczny) zawał serca (mięśnia sercowego); noun | hjärtinfarkt [~en ~er]substantiv |
| atakować verb o chorobach: dotyczyć pewnego organu, układu | anfalla [-föll, -fallit, -fallen -fallet -fallna, pres. -faller]verb |
| atakować verb prowadzić walkę zainicjowaną przez siebie | attackera [~de ~t]verb |
| atakować verb występować w sposób agresywny przeciw komuś lub czemuś | anfalla [-föll, -fallit, -fallen -fallet -fallna, pres. -faller]verb attackera [~de ~t]verb |
| atari taktyczna sytuacja przymusu w grze w go, w której grupa kamieni ma tylko jeden oddech i może zostać zbita w następnym ruchu | |
| atawistyczny adjective o cechach podobnych jak u odległych przodków | atavistisk [~t ~a]adjektiv |
| atawizm noun występowanie cech pierwotnych, prymitywnych, spotykanych u dawnych przodków | atavism [~en ~er]substantiv |
| ateista noun człowiek odrzucający wiarę w istnienie bogów | ateist [~en ~er]substantiv gudsförnekare [~n; pl. ~, best. pl. -förnekarna]substantiv |
| ateistka noun kobieta nie wierząca w istnienie bogów, odrzucająca wiarę w istnienie bogów | ateist [~en ~er]substantiv |
| ateistyczny (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z ateizmem lub ateistami, zgodny z ateizmem adjective | ateistisk [~t ~a]adjektiv |
| ateizm (filozofia, filozoficzny) pogląd w jednoznaczny sposób odrzucający wiarę w istnienie Boga lub bogów; noun | ateism [~en]substantiv gudsförnekelse [~n]substantiv |
| Atena (mitologia grecka) bogini mądrości, wojny sprawiedliwej i rękodzieła, utożsamiana z rzymską Minerwą; | |
| atencja (przestarzałe, przestarzały) szacunek, respekt, poważanie okazywane komuś lub czemuś noun | aktning [~en]substantiv |
| atencja | |
| Ateny (geografia, geograficzny) stolica współczesnej Grecji; | |
| Ateny (geografia, geograficzny) stolica współczesnej Grecji; noun | Atensubstantiv |
| atest (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) dokument poświadczający, zaświadczający noun | certifikat [~et; pl. ~]substantiv |
| atest (technologia, technika, techniczny) wystawiany przez instytucję upoważnioną do oceny jakości wyrobów dokument potwierdzający zgodność wykonania produktu z normami noun | certifikat [~et; pl. ~]substantiv |
| ateńczyk noun mieszkaniec Aten | atenare [~n; pl. ~, best. pl. atenarna]substantiv |
| ateński adjective związany z Atenami, dotyczący Aten – miasta, metropolii lub starożytnej polis | atensk [~t ~a]adjektiv |
| Atina (geografia, geograficzny) miasto i gmina we Włoszech, w regionie Lacjum; noun | Atensubstantiv |
| Atina noun imię żeńskie | Atensubstantiv |
| atlant (architektura, architektoniczny) posąg atletycznego mężczyzny jako podpora architektoniczna, np. balkonu; noun | atlant [~en ~er]substantiv |
| atlantycki (geografia, geograficzny) dotyczący Atlantyku adjective | atlantisk [~t ~a]adjektiv |
| atlantycki (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) dotyczący państw NATO adjective | atlantisk [~t ~a]adjektiv |
| Atlantyda (mitologia, mitologiczny) mityczna wyspa całkowicie zniszczona przez trzęsienie ziemi, leżąca według Platona na Oceanie Atlantyckim naprzeciw Słupów Heraklesa; | |
| Atlantyk (geografia, geograficzny) (potocznie, potoczny) (zobacz) Ocean Atlantycki noun | Atlantensubstantiv |
| Atlas (geografia, geograficzny) łańcuch górski w północno-zachodniej Afryce; | |
| atlas zbiór map, rycin, tabeli wydany w postaci książki lub albumu; | atlas [~en, ~er] |
| atlas noun zbiór map, rycin, tabeli wydany w postaci książki lub albumu; | kartbok [~en -böcker]substantiv |
| atletycznie | |
| atletyczny adjective dobrze zbudowany, rozwinięty fizycznie | atletisk [~t ~a]adjektiv |
| atletyka noun wszystkie ćwiczenia sportowe | friidrott [~en ~er]substantiv |
| atmosfera (astronomia, astronomiczny) (meteorologia, meteorologiczny) powłoka gazowa otaczająca Ziemię lub inne ciało niebieskie; noun | atmosfär [~en ~er]substantiv |
