Lengyel-Svéd szótár »
arak svédül
| Lengyel | Svéd |
|---|---|
| arak (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) arabska (głównie libańska) wódka anyżowa; noun | arrak [~en]substantiv |
| barak noun prowizoryczny budynek | barack [~en ~er]substantiv |
| charakter (psychologia, psychologiczny) zespół cech psychicznych danej osoby noun | karaktär [~en ~er]substantiv |
| charakter noun zespół cech wyróżniających dany przedmiot lub zjawisko od innych tego samego rodzaju | karaktär [~en ~er]substantiv |
| charakterystyczny typowy, właściwy dla pewnej osoby, rzeczy lub pewnego zjawiska | |
| charakterystyczny adjective typowy, właściwy dla pewnej osoby, rzeczy lub pewnego zjawiska | karakteristisk [~t ~a]adjektiv typisk [~t ~a]adjektiv |
| charakterystyczny wyróżniający się spośród grupy podobnych osób lub przedmiotów | |
| charakterystyczny adjective wyróżniający się spośród grupy podobnych osób lub przedmiotów | betecknandeadjektiv karakteristisk [~t ~a]adjektiv typisk [~t ~a]adjektiv |
| charakterystyka noun opis cech właściwych komuś lub czemuś, zbiór cech charakteryzujących kogoś | karakterisering [~en ~ar]substantiv karakteristik [~en ~er]substantiv |
| charakteryzacja (teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) rezultat charakteryzacji (1.1) noun | ansiktsmask [~en ~er]substantiv |
| charakteryzować verb | beteckna [~de ~t]verb |
| charakteryzować cechować, być cechą | |
| charakteryzować verb robić charakterystykę, opisywać cechy charakterystyczne | beskriva [beskrev, beskrivit, beskriven beskrivet beskrivna, pres. beskriver]verb |
| charakteryzować verb wykonywać charakteryzację | sminka [~de ~t]verb |
| czarny charakter noun postać złego, negatywnego bohatera w filmie lub sztuce teatralnej | bov [~en ~ar]substantiv |
| karaka (marynarka) typ dawnego statku transportowego; | |
| karakal stepowy (systematyka) (zoologia, zoologiczny) Caracal caracal Schreber, gatunek ssaka z rodziny kotowatych, występujący w Afryce południowo-zachodniej Azji; | |
| karakal stepowy (zoologia, zoologiczny) kot z gatunku karakali stepowych (1.1) | |
| karakałpacki (językoznawstwo, językoznawczy) język karakałpacki; | |
| Karakałpak (etnografia, etnograficzny) członek narodu zamieszkującego na południe od Jeziora Aralskiego, zwłaszcza w Karakałpacji; | |
| Karakorum (geografia, geograficzny) łańcuch górski na pograniczu Indii, Pakistanu i Chin, drugi po Himalajach pod względem wysokości na Ziemi; | |
| karakuł (zoologia, zoologiczny) owca pochodzenia azjatyckiego, której jagnię ma sierść zwiniętą w charakterystyczne loki; | |
| katarakta (geologia, geologiczny) próg skalny na rzece, zbudowany z bardzo twardych skał, powodujący gwałtowny spadek wód; noun | katarakt [~en ~er]substantiv |
| marakuja noun | passionsfrukt [~en ~er]substantiv |
| mieć charakter | |
| Paraklet (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) tytuł, przydomek Ducha Świętego; | |
| szarak (łowiectwo, łowiecki) zając o płowej sierści noun | fälthare [~n -harar]substantiv |
| tatarak zwyczajny (botanika, botaniczny) Acorus calamus L., gatunek byliny błotnej z rodziny tatarakowatych; noun | kalmus [~en]substantiv |
