Lengyel | Svéd |
---|---|
miejscówka noun bilet uprawniający do zajęcia konkretnego siedzenia w środkach transportu publicznego | platsbiljett [~en ~er]substantiv |
migotanie przedsionków (medycyna, medyczny) arytmia serca polegająca na braku koordynacji pobudzeń przedsionków serca; noun | förmaksflimmer [-flimret]substantiv |
miętówka (cukiernictwo) (spożywczy) cukierek o smaku miętowym noun | pepparmint [~en]substantiv |
miętówka (spożywczy) wódka lub likier o smaku miętowym noun | pepparmint [~en]substantiv |
Morze Łaptiewów (geografia, geograficzny) morze stanowiące część Oceanu Arktycznego, położone u północnych wybrzeży Azji, pomiędzy półwyspem Tajmyr a archipelagiem Wysp Nowosyberyjskich; | |
motorówka (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) mała jednostka pływająca napędzana silnikiem mechanicznym; noun | motorbåt [~en ~ar]substantiv |
mrówka (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) owad z rodzaju mrówkowatych, Formicidae noun | myra [~n myror]substantiv |
mrówkojad (zoologia, zoologiczny) południowoamerykański ssak żywiący się mrówkami i termitami; noun | myrslok [~en ~ar]substantiv |
mrówkolew (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Myrmeleon, owad, którego larwy budują piaskowe pułapki na mrówki (którymi się żywią); noun | myrlejon [~et; pl. ~]substantiv |
mrówkożer (zoologia, zoologiczny) Myrmecobius Waterhouse, niewielki torbacz występujący w Australii; | |
mrównik (zoologia, zoologiczny) Orycteropus, gatunek afrykańskiego ssaka; noun | jordsvin [~et; pl. ~]substantiv |
muchołówka (botanika, botaniczny) Dionaea, rodzaj roślin z rodziny rosiczkowatych; | |
muchołówka szara (ornitologia, ornitologiczny) Muscicapa striata, mały ptak z rzędu wróblowatych, którego głównym pożywieniem są muchy i inne owady chwytane w locie; | |
muchołówka żałobna | |
myszołów (ornitologia, ornitologiczny) Buteo, duży ptak drapieżny o zakrzywionym, krótkim dziobie, polujący na drobne gryzonie, płazy i gady; noun | ormvråk [~en ~ar]substantiv |
myszołów włochaty (ornitologia, ornitologiczny) Buteo lagopus, gatunek dużego drapieżnego ptaka, gnieżdżący się na północy Eurazji i Ameryki Północnej; noun | fjällvråk [~en ~ar]substantiv |
mówca noun człowiek wygłaszający mowę, dający przemówienie; ten, który zabiera głos podczas kongresu, zebrania | talare [~n; pl. ~, best. pl. talarna]substantiv |
mówiąc szczerze (potocznie, potoczny) deklaruje szczerość wypowiedzi (głównie wypowiedzi kontrowersyjnych i wypowiedzi mogących urazić odbiorcę) | |
mówić posługiwać się jakimś językiem | prata [~de, ~t] |
mówić verb posługiwać się jakimś językiem | tala [~de ~t]verb |
mówić rozmawiać | prata [~de, ~t] |
mówić verb rozmawiać | tala [~de ~t]verb |
mówić verb używać mowy | säga [sade el. vard. sa, sagt, sagd n. sagt, pres. säger el. vard. säjer]verb tala [~de ~t]verb |
mówić, co ślina na język przyniesie (potocznie, potoczny) mówić byle co; gadać głupstwa; mówić dużo, ale bez sensu verb | höfta [~de ~t]verb |
mówić jak do ściany mówić do kogoś, kto nie zwraca uwagi na to, co do niego mówimy lub nie przykłada żadnej wagi do naszych słów | |
mówić jak ślepy o kolorach mówić o czymś, czego się nie rozumie, nie wie, nie zna | |
mówić na ty verb zwracać się do kogoś używając formy drugiej osoby, nie używać wobec niego formy „pan”, „pani” („państwo”) | dua [~de ~t]verb |
mówić od rzeczy mówić bez sensu, pleść głupstwa | tramsa [~de, ~t] |
mówić od rzeczy verb mówić bez sensu, pleść głupstwa | bladdra [~de ~t]verb svamla [~de ~t]verb |
mówić trzy po trzy verb mówić bez sensu, pleść bzdury | svamla [~de ~t]verb |
nadbudówka (marynarka) pomieszczenie na górnym pokładzie statku noun | akterdäck [~et; pl. ~]substantiv |
nagłówek noun wyróżniony napis umieszczony nad tekstem | huvud [~et; pl. ~en, best. pl. ~ena]substantiv rubrik [~en ~er]substantiv |
nawiasem mówiąc adverb nadmieniając, dodając mimochodem, przy okazji, od niechcenia | för övrigtadverb |
nie ma róży bez kolców nie ma radości bez smutku; wszystko ma zalety i wady | |
nie od razu Kraków zbudowano nie osiąga się natychmiast imponujących wyników | |
nierównowaga noun | obalans [~en ~er]substantiv |