Lengyel-Német szótár »
turecki németül
| Lengyel | Német |
|---|---|
| turecki (językoznawstwo, językoznawczy) język urzędowy Turcji; noun | Türkisch [türkischer; am türkischsten]Substantiv |
| turecki adjective odnoszący się do Turcji, do zamieszkujących ją Turków, do ich kultury, dziejów, języka itp. | türkisch | TürkischAdjektiv |
| siedzieć jak na tureckim kazaniu (potocznie, potoczny) nie rozumieć nic z toczącej się rozmowy, nie wiedzieć, o czym mowa verb | böhmische Dörfer sein | ein Buch mit sieben Siegeln sein | nur Bahnhof verstehenVerb |
| staroturecki noun język staroturecki (1.2), najstarszy zaświadczony w piśmie język turkijski; | AlttürkischSubstantiv |
| staroturecki adjective odnoszący się do ludów turkijskich zamieszkujących w okresie mniej więcej od VI do XII wieku tereny przede wszystkim współczesnej Mongolii, południowej Syberii i Azji Środkowej; dotyczący ich kultury, dziejów, języka itp.; | alttürkischAdjektiv |
