tlen németül
| Lengyel | Német |
|---|---|
| tlen (chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu O i liczbie atomowej 8; noun | Sauerstoff | OxygenSubstantiv |
| tlenek (chemia, chemiczny) nieorganiczny związek chemiczny zbudowany z tlenu i innego pierwiastka chemicznego; noun | das Oxid [des Oxid(e)s; die Oxide]Substantiv |
| tlenek etylenu (chemia, chemiczny) związek organiczny z grupy cyklicznych eterów, stosowany do gazowej sterylizacji sprzętu medycznego, przypraw spożywczych, środków farmaceutycznych oraz jako środek bakteriobójczy i grzybobójczy; noun | EthylenoxidSubstantiv |
| tlenek potasu (chemia, chemiczny) związek nieorganiczny, bladożółty, higroskopijny, krystaliczny związek potasu i tlenu o właściwościach zasadowych; noun | KaliumoxidSubstantiv |
| tlenek węgla (chemia, chemiczny) związek nieorganiczny, bezbarwny i bezwonny gaz o silnych właściwościach toksycznych; noun | das Kohlenstoffmonoxid [des Kohlenstoffmonoxids; —]Substantiv |
| tlenek żelaza noun | das EisenoxidSubstantiv |
| tlenowiec noun | die Chalkogen [des Chalkogens; die Chalkogene]Substantiv |
| tlenowy phrase | aerobPhrase |
| tlenowy adjective związany z tlenem, dotyczący tlenu | Sauerstoff-Adjektiv |
| antyutleniacz noun | das Antioxidans [des Antioxidans/Antioxidantien/Antioxidanzien]Substantiv |
| autoutlenianie | |
| beztlenowy adjective taki, który nie zawiera tlenu | sauerstofffreiAdjektiv |
| beztlenowy adjective taki, który obywa się bez tlenu | anaerobAdjektiv |
| bilans tlenowy (chemia, chemiczny) wyrażona w procentach wagowych relacja pomiędzy ilością tlenu zawartą w materiale wybuchowym a ilością składników palnych, jak węgiel i wodór; noun | SauerstoffbilanzSubstantiv |
| ditlenek krzemu (chemia, chemiczny) nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków, w którym krzem występuje na IV stopniu utlenienia; noun | SiliciumdioxidSubstantiv |
| dwutlenek (chemia, chemiczny) związek chemiczny złożony z jednego atomu danego pierwiastka połączonego z dwoma atomami tlenu noun | das Dioxid [des Dioxid(e)s; die Dioxide]Substantiv |
| dwutlenek krzemu | |
| dwutlenek węgla (chemia, chemiczny) związek nieorganiczny, bezbarwny, bezwonny i niepalny gaz, produkt spalania i oddychania, wykorzystywany przez rośliny w procesie fotosyntezy; noun | Kohlendioxid | KohlenstoffdioxidSubstantiv |
| jednotlenek noun | das Monoxid [des Monoxid(e)s; die Monoxide]Substantiv |
| monotlenek diwodoru (chemia, chemiczny) woda; noun | DihydrogenmonoxidSubstantiv |
| nadtlenek wodoru (chemia, chemiczny) syropowata, bezbarwna ciecz; nieorganiczny związek chemiczny z grupy nadtlenków; jedna z reaktywnych form tlenu; noun | das Wasserstoffperoxid [des Wasserstoffperoxid(e)s; die Wasserstoffperoxide]Substantiv |
| niedotlenienie (fizjologia, fizjologiczny) stan wynikły z niedostarczenia organizmowi dostatecznej ilości tlenu noun | der Sauerstoffmangel [des Sauerstoffmangels; die —]Substantiv |
| niedotleniony | |
| oświetlenie noun system lamp zapewniający światło | die Beleuchtung [der Beleuchtung; die Beleuchtungen]Substantiv |
| podtlenek (chemia, chemiczny) związek różnych pierwiastków z tlenem noun | SuboxidSubstantiv |
| podtlenek azotu noun | das Lachgas [des Lachgases; —]Substantiv |
| przeciwutleniacz (chemia, chemiczny) związek chemiczny chroniący przed utlenianiem inne związki albo pierwiastki; noun | das Antioxidans [des Antioxidans/Antioxidantien/Antioxidanzien]Substantiv |
| samoutlenianie | |
| utleniać (chemia, chemiczny) powodować reakcję chemiczną poprzez łączenie z tlenem lub innym utleniaczem, który przyjmuje elektrony oddawane przez dany pierwiastek (zatem wzrasta wartościowość tego pierwiastka) verb | oxidieren [oxidierte; hat/ist oxidiert]Verb |
| utleniać (chemia, chemiczny) ulegać utlenianiu - łączyć się z tlenem w reakcji chemicznej verb | oxidieren [oxidierte; hat/ist oxidiert]Verb |
| utleniać (fryzjerstwo, fryzjerski) (potocznie, potoczny) rozjaśniać włosy utleniaczem verb | bleichen [bleichte; hat gebleicht]Verb |
| utlenić verb | oxidieren [oxidierte; hat/ist oxidiert]Verb |
| woda utleniona (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) trzyprocentowy wodny roztwór nadtlenku wodoru używany m.in. do dezynfekcji ran; noun | das Wasserstoffperoxid [des Wasserstoffperoxid(e)s; die Wasserstoffperoxide]Substantiv |
| wodorotlenek (chemia, chemiczny) związek chemiczny złożony z anionu wodorotlenowego (OH−) i stabilnego kationu amonowego, metalu lub organicznego noun | das Hydroxid [des Hydroxids; die Hydroxide]Substantiv |
