Lengyel | Német |
---|---|
staroturkijski noun język staroturkijski (1.1), najstarszy zaświadczony w piśmie język turkijski; | AlttürkischSubstantiv |
staroturkijski adjective odnoszący się do ludów turkijskich zamieszkujących w okresie mniej więcej od VI do XII wieku tereny przede wszystkim współczesnej Mongolii, południowej Syberii i Azji Środkowej; dotyczący ich kultury, dziejów, języka itp.; | alttürkischAdjektiv |