post németül
| Lengyel | Német |
|---|---|
| postny adjective niezawierający mięsa | dünn [dünner; am dünnsten]Adjektiv |
| postój noun przerwa podczas jazdy, podróży | der Aufenthalt [des Aufenthalt(e)s; die Aufenthalte]Substantiv |
| postować (neologizm) zamieszczać post w Internecie verb | hochladen [lädt hoch; lud hoch; hat hochgeladen]Verb |
| postprodukcja (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) etap produkcji filmu między filmowaniem, a premierą, w którym przetwarza się surowy materiał filmowy dodając efekty komputerowe, ścieżkę dźwiękową, napisy itp. noun | PostproduktionSubstantiv |
| postrach noun obiekt lub zjawisko budzące strach | der Schrecken [des Schreckens; die Schrecken]Substantiv |
| postrach noun stan ogarniającego strachu, wzbudzanego przez kontakt z czymś lub kimś nieprzyjemnym lub niosącym zagrożenie | Angst | Furcht | SchreckenSubstantiv |
| postrzegać verb widzieć coś w dany sposób, mieć na jakiś temat określone zdanie | das auffallenVerb |
| postrzeganie noun | die Wahrnehmung [der Wahrnehmung; die Wahrnehmungen]Substantiv |
| postrzępiony adjective | zackig [zackiger; am zackigsten]Adjektiv |
| postulat (logika, logiczny) (matematyka, matematyczny) teza, która nie wymaga udowodnienia i stanowi podstawę w dalszym wnioskowaniu; noun | das Postulat [des Postulat(e)s; die Postulate]Substantiv |
| postulat (oficjalnie) żądanie, wniosek, propozycja, życzenie noun | das Axiom [des Axioms; die Axiome]Substantiv |
| postulować verb proponować lub domagać się czegoś | postulieren [postulierte; hat postuliert]Verb |
| Postupim noun | das PotsdamSubstantiv |
| po stronie | |
| a posteriori (logika, logiczny) o poznaniu, teorii: wywiedzione indukcyjnie z obserwacji faktów; adjective | a posterioriAdjektiv |
| a posteriori (logika, logiczny) z obserwacji faktów adverb | a posterioriAdverb |
| apostata noun osoba, która porzuciła swoją religię albo jej przekonania i zasady | der Apostat [des Apostaten; die Apostaten]Substantiv |
| apostazja (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) porzucenie jakiejś wiary religijnej; noun | die Apostasie [der Apostasie; die Apostasien]Substantiv |
| aposterioryczny (filozofia, filozoficzny) taki, który opiera, bazuje się na doświadczeniu; jest udowodniony za pomocą doświadczenia adjective | aposteriorischAdjektiv |
| apostille (oficjalnie) (urzędowy) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) klauzula na dokumencie urzędowym sporządzonym w jednym państwie i umożliwiająca posługiwanie się nim legalnie we wszystkich innych państwach będących aktualnie stroną konwencji haskiej z 1961 r. (tj. konwencji o zniesieniu wymogu legalizacji zagranicznych dokumentów urzędowych) noun | ApostilleSubstantiv |
| apostoł (przenośnie, przenośnia) ktoś, kto rozpowszechnia jakieś idee, zasady, poglądy, nauki noun | der Apostel [des Apostels; die Apostel]Substantiv |
| apostoł (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) każdy z dwunastu najbliższych uczniów Jezusa Chrystusa powołanych przez niego w celu głoszenia jego nauk; noun | Apostel | JüngerSubstantiv |
| apostoł (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) ktoś, kto rozpowszechnia chrześcijaństwo noun | der Apostel [des Apostels; die Apostel]Substantiv |
| apostolat (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) działalność apostolska, krzewienie wiary noun | ApostelamtSubstantiv |
| apostolat (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) godność biskupia noun | ApostelamtSubstantiv |
| apostolat (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) grupa chrześcijań uczestnicząca w ewangelizacji noun | ApostelamtSubstantiv |
| apostołować verb wypełniać obowiązki apostoła, głosić chrześcijaństwo | evangelisieren [evangelisierte; hat evangelisiert]Verb |
| apostołowanie (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) głoszenie wiary chrześcijańskiej noun | ApostelamtSubstantiv |
| apostolski adjective dotyczący apostołów | apostolischAdjektiv |
| apostolstwo (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) propagowanie wiary chrześcijańskiej; noun | das ApostolatSubstantiv |
| apostrof noun znak podobny do przecinka stawiany w górnym indeksie; | Apostroph | HochkommaSubstantiv |
| apostrofa (językoznawstwo, językoznawczy) figura retoryczna polegająca na bezpośrednim, a czasem nagłym, zwróceniu się do słuchaczy lub nawet do nieobecnych osób noun | die Apostrophe [der Apostrophe; die Apostrophen]Substantiv |
| bezpostaciowy adjective nie mający, nie przyjmujący żadnej postaci | amorphAdjektiv |
| dwupostaciowość (biologia, biologiczny) zróżnicowanie w morfologii samicy i samca tego samego gatunku; noun | GeschlechtsdimorphismusSubstantiv |
| Dzieje Apostolskie phrase | die Apostelgeschichte [der Apostelgeschichte; die Apostelgeschichten]Phrase |
| kompost noun produkt rozkładu substancji organicznych, najczęściej odpadów, za pomocą mikroorganizmów - bakterii i grzybów, insektów i robaków (dżdżownic) | der Kompost [des Kompostes; —]Substantiv |
| metoda postępowania noun | die Vorgangsweise [der Vorgangsweise; die Vorgangsweisen]Substantiv |
| niepostrzeżenie | |
| rana postrzałowa phrase | die Schusswunde [der Schusswunde; die Schusswunden] (Ungültige Schreibung: Schußwunde)Phrase |
| riposta noun szybka, cięta i trafna odpowiedź | schlagfertig AntwortSubstantiv |
