pół németül
| Lengyel | Német |
|---|---|
| spółgłoska zębowa noun | der Zahnlaut [des Zahnlaut(e)s; die Zahnlaute]Substantiv |
| spółgłoskowy (językoznawstwo, językoznawczy) związany ze spółgłoską, dotyczący spółgłoski adjective | Konsonant[[-en-|en-]]Adjektiv |
| spółka (zarządzanie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) rodzaj podmiotu prawnego z reguły powstały na mocy umowy wspólników; noun | die Gesellschaft [der Gesellschaft; die Gesellschaften]Substantiv |
| spółka akcyjna (zarządzanie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) rodzaj spółki kapitałowej; noun | die Aktiengesellschaft [der Aktiengesellschaft; die Aktiengesellschaften]Substantiv |
| spółka cywilna (zarządzanie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) spółka, do której wspólnicy mogą wnieść własności, inne prawa lub swoje własne usługi; noun | PersonalgesellschaftSubstantiv |
| spółka jawna (zarządzanie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) rodzaj spółki osobowej; noun | Kollektivgesellschaft | Offene HandelsgesellschaftSubstantiv |
| spółka joint venture | |
| spółka komandytowa (zarządzanie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) rodzaj spółki osobowej; noun | KommanditgesellschaftSubstantiv |
| spółka komandytowo-akcyjna (zarządzanie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) rodzaj spółki osobowej; noun | Kommanditgesellschaft auf AktienSubstantiv |
| spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zarządzanie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) spółka kapitałowa, której wspólnicy odpowiadają wobec wierzycieli jedynie do wysokości swoich udziałów; noun | Gesellschaft mit beschränkter HaftungSubstantiv |
| spółka zależna (zarządzanie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) spółka, której minimum 50 procent akcji lub udziałów jest własnością innej spółki lub innego podmiotu noun | die Tochtergesellschaft [der Tochtergesellschaft; die Tochtergesellschaften]Substantiv |
| spółkowanie (biologia, biologiczny) kopulacja, stosunek noun | der Kontakt [des Kontakt(e)s; die Kontakte]Substantiv |
| spółkowanie noun | der Verkehr [des Verkehr(e)s; die Verkehre]Substantiv |
| spółkować verb mieć stosunek płciowy | sich paarenVerb |
| Szlezwik Północny (geografia, geograficzny) region geograficzny w Danii, północna część dawnego księstwa Szlezwiku; noun | NordschleswigSubstantiv |
| tego kwiatu jest pół światu jest wielu ludzi dookoła, znajdziesz jeszcze kogoś dla siebie (mówione zwykle na pocieszenie komuś, kto dostał kosza) | andere Mütter haben auch schöne Söhne | andere Mütter haben auch schöne Töchter |
| Terytoria Północno-Zachodni | |
| Terytoria Północno-Zachodnie (geografia, geograficzny) jedno z trzech terytoriów kanadyjskich; noun | Nordwest-TerritorienSubstantiv |
| Turecka Republika Cypru Północnego noun państwo w północnej części Cypru, nieuznawane przez społeczność międzynarodową; | Türkische Republik NordzypernSubstantiv |
| układ przywspółczulny (anatomia, anatomiczny) podukład autonomicznego układu nerwowego; noun | der Parasympathikus [des Parasympathikus; die Parasympathizi]Substantiv |
| uwspółcześniać verb | aktualisieren [aktualisierte; hat aktualisiert]Verb |
| Wielkie Jeziora Północnoamerykańskie (geografia, geograficzny) grupa pięciu jezior w Ameryce Północnej na pograniczu Kanady i USA; noun | Große SeenSubstantiv |
| wpół adverb przy podawaniu czasu: pół godziny przed pełną godziną | halbAdverb |
| wpół adverb w połowie, częściowo | halbAdverb |
| współ- pierwszy człon wyrazów złożonych, wskazujący na wspólną z kimś cechę, na wspólne działanie itp. | |
| współautor noun jeden z dwóch lub więcej autorów tego samego dzieła | Koautor | Mitautor | MitverfasserSubstantiv |
| współbiesiadnik | |
| współbiesiadnik noun współuczestnik biesiady | TischgenosseSubstantiv |
| współbrzmienie (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) jednoczesne brzmienie dźwięków noun | die Eintracht [der Eintracht; —]Substantiv |
| współbrzmieć (książkowy) zwykle o instrumentach muzycznych: wydawać harmonijny dźwięk verb | harmonisieren [harmonisierte; hat harmonisiert]Verb |
| współczeny | |
| współczesny adjective istniejący obecnie, teraz, aktualnie, teraźniejszy | zeitgenössisch | gegenwärtigAdjektiv |
| współczesny adjective taki, który istnieje lub ma miejsce w tym samym czasie z innym | derzeitigAdjektiv |
| współcześnie | |
| współcześnie adverb w obecnej epoce | heuteAdverb |
| współczucie noun zdolność emocjonalnej solidarności z cierpiącym, poszkodowanym | Mitleid | MitgefühlSubstantiv |
| współczuć verb czuć emocjonalną bliskość z osobą cierpiącą | |
| współczynnik (matematyka, matematyczny) wartość stanowiąca mnożnik jakiejś wielkości lub wyrażenia matematycznego noun | der Koeffizient [des Koeffizienten; die Koeffizienten]Substantiv |
| współczynnik noun jeden z czynników oddziałujących | der Koeffizient [des Koeffizienten; die Koeffizienten]Substantiv |
| współczynnik załamania (fizyka, fizyczny) stosunek prędkości fazowej w ośrodku odniesienia do prędkości fazowej w opisywanym ośrodku; noun | Brechungsindex | BrechzahlSubstantiv |
