man németül
| Lengyel | Német |
|---|---|
| dehumanizacja | |
| dehumanizacja noun pozbawienie czegoś cech właściwych człowiekowi | DehumanisationSubstantiv |
| dehumanizować | |
| diabeł tasmański (zoologia, zoologiczny) Sarcophilus harrisii, gatunek torbacza z rodziny niełazowatych; noun | Beutelteufel | Tasmanischer TeufelSubstantiv |
| doberman (kynologia, kynologiczny) silny i duży, wilkowaty pies z grupy pinczerów, o gładkiej ciemnej sierści; noun | der Dobermann [des Dobermanns; die Dobermänner]Substantiv |
| dobre maniery noun umiejętność porządnego, kulturalnego zachowywania się; dobre wychowanie | der Verstand [des Verstand(e)s; —]Substantiv |
| dolman (dawniej, dawny) (krawiectwo) okrycie damskie z szerokimi rękawami noun | der Dolman [des Dolmans; die Dolmane]Substantiv |
| dolman (historia, historyczny, historycznie) węgierska kurtka obszyta futrem; noun | der Dolman [des Dolmans; die Dolmane]Substantiv |
| Dolna Normandia (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) dawny region administracyjny w północnej Francji; noun | die Basse-Normandie [der Basse-Normandie; —]Substantiv |
| domniemany adjective oparty na przypuszczeniu | mutmaßlichAdjektiv |
| dragoman (przestarzałe, przestarzały) tłumacz, przewodnik i pośrednik między cudzoziemcami a mieszkańcami Bliskiego Wschodu; noun | der Dragoman [des Dragomans; die Dragomane]Substantiv |
| drzewo mangowe plant name | die Mango [der Mango; die Mangos/(selten:) Mangonen]plant name |
| emancypacja (społeczny) uwolnienie się od zależności i zdobycie lepszej pozycji w strukturze społecznej noun | die Emanzipation [der Emanzipation; die Emanzipationen]Substantiv |
| emancypować verb | emanzipieren [emanzipierte; hat emanzipiert]Verb |
| emanować verb promieniować, wydzielać coś z siebie | ausstrahlen [strahlte aus; hat ausgestrahlt] (auf mit Akkusativ)Verb |
| Emanuel noun imię męskie; | EmanuelSubstantiv |
| Emilia-Romania (geografia, geograficzny) (administracja) region administracyjny w północnych Włoszech; noun | die Emilia-Romagna [der Emilia-Romagna; —]Substantiv |
| Emmanuel noun imię męskie; | EmanuelSubstantiv |
| esesman (potocznie, potoczny) członek SS, paramilitarnej elitarnej formacji hitlerowskich Niemiec noun | der SS-Mann [des SS-Mann(e)s; die SS-Männer/(seltener:) SS-Leute]Substantiv |
| filologia germańska noun | die Germanistik [der Germanistik; —]Substantiv |
| Flamand noun mężczyzna narodowości flamandzkiej | der Flame [des Flamen, des Flames, des Flame; die Flamen, die Flames]Substantiv |
| Flamandczyk noun mężczyzna narodowości flamandzkiej | der Flame [des Flamen, des Flames, des Flame; die Flamen, die Flames]Substantiv |
| flamandzki (językoznawstwo, językoznawczy) dialekt, etnolekt, język używany we Flandrii; jeden z trzech języków urzędowych w Belgii noun | FlämischSubstantiv |
| flamandzki adjective odnoszący się do regionu w północnej części Belgii, Flandrii | flämisch | FlämischAdjektiv |
| furman noun człowiek powożący zaprzęgiem konnym, zwykle furmanką | der Fuhrmann [des Fuhrmann(e)s; die Fuhrleute, die Fuhrmänner]Substantiv |
| furmanka noun towarowy wóz konny; | das Fuhrwerk [des Fuhrwerk(e)s; die Fuhrwerke]Substantiv |
| gambit hetmański (szachy, pojęcie szachowe) otwarcie szachowe rozpoczynające się od posunięć 1. d4 d5 2. c4; noun | DamengambitSubstantiv |
| gentleman noun | der Gentleman [des Gentlemans; die Gentlemen]Substantiv |
| geomancja noun niepotwierdzona naukowo tradycyjna praktyka wykorzystania właściwego usytuowania obiektów budowlanych, ogródków itd., tak, by jak najlepiej wyczerpać dobre oddziaływanie otoczenia, danego terenu; | GeomantieSubstantiv |
| geomantyczny | |
| german (chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Ge i liczbie atomowej 32; noun | das Germanium [des Germaniums; —]Substantiv |
| German noun imię męskie | der Germane [des Germanen; die Germanen]Substantiv |
| Germania (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) starożytna nazwa ziem na wschód od Renu i na północ od Dunaju; noun | GermanienSubstantiv |
| Germanie noun | der Germane [des Germanen; die Germanen]Substantiv |
| Germanin (etnografia, etnograficzny) członek plemienia indoeuropejskiego zamieszkującego w średniowieczu tereny północnej i środkowo-północnej Europy; noun | der Germane [des Germanen; die Germanen]Substantiv |
| germanista (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (edukacja, edukacyjny) znawca języka, literatury i kultury niemieckiej noun | der Germanist [des Germanisten; die Germanisten]Substantiv |
| germanistka (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (edukacja, edukacyjny) znawczyni języka, literatury i kultury niemieckiej noun | die Germanistin [der Germanistin; die Germanistinnen]Substantiv |
| germanistyka (edukacja, edukacyjny) dyscyplina humanistyczna zajmująca się literaturą niemiecką i językiem niemieckim noun | die Germanistik [der Germanistik; —]Substantiv |
| germanizacja noun narzucanie lub dobrowolne przyswajanie kultury niemieckiej i języka niemieckiego | GermanisierungSubstantiv |
| germanizm (językoznawstwo, językoznawczy) wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z języka niemieckiego; noun | der Germanismus [des Germanismus; die Germanismen]Substantiv |
