koło németül
| Lengyel | Német |
|---|---|
| koło (geometria) okrąg wraz z odciętym wewnątrz niego fragmentem płaszczyzny; noun | der Kreis [des Kreises; die Kreise]Substantiv |
| koło (potocznie, potoczny) linia o kształcie brzegu koła (1.1), okrąg noun | der Kreis [des Kreises; die Kreise]Substantiv |
| koło noun określona grupa osób, stowarzyszenie ludzi o podobnych celach | der Kreis [des Kreises; die Kreise]Substantiv |
| koło noun przedmiot o takim kształcie, zwykle część maszyny lub urządzenia, zwłaszcza pojazdu; | das Rad [des Rad(s); die Rad] (Zeichen: rad; rd)Substantiv |
| koło garncarskie noun | die Drehscheibe [der Drehscheibe; die Drehscheiben]Substantiv |
| koło garncarskie noun urządzenie do wykonywania przedmiotów i narzędzi z gliny techniką toczenia; | die Töpferscheibe [der Töpferscheibe; die Töpferscheiben]Substantiv |
| koło podbiegunowe (geografia, geograficzny) równoleżnik o szerokości geograficznej 66°33 na pólkuli północnej i południowej; noun | PolarkreiseSubstantiv |
| koło ratunkowe noun przyrząd w postaci obręczy z lekkiego materiału, służący do ratowania tonącej osoby; | der Rettungsring [des Rettungsring(e)s; die Rettungsringe]Substantiv |
| koło sterowe (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) element steru statku w kształcie dużej obręczy, służący do ręcznego zadawania wychylenia płetwy sterowej; noun | die Pinne [der Pinne; die Pinnen]Substantiv |
| koło wodne (technologia, technika, techniczny) urządzenie przekształcające energię przepływu lub spadku wody w inne użyteczne formy energii; noun | das Wasserrad [des Wasserrad(e)s; die Wasserräder]Substantiv |
| koło zębate (mechanika) koło lub walec z wystającymi zębami, element czynny przekładni zębatej oraz innych mechanizmów; noun | das Zahnrad [des Zahnrad(e)s; die Zahnräder]Substantiv |
| Kołobrzeg (geografia, geograficzny) miasto w Polsce; miasto powiatowe w województwie zachodniopomorskim; noun | KolbergSubstantiv |
| kołodziej (historia, historyczny, historycznie) (zawód, zawodowy, zawodowo) (rzemiosło, rzemieślniczy) rzemieślnik wyrabiający i naprawiający koła do wozów; noun | der Stellmacher [des Stellmachers; die Stellmacher]Substantiv |
| Kołomna (geografia, geograficzny) (administracja) miasto w Rosji, w obwodzie moskiewskim, nad Oką, przy ujściu rzeki Moskwy; noun | KolomnaSubstantiv |
| Kołomyja (geografia, geograficzny) (administracja) miasto rejonowe na zachodniej Ukrainie, położone w obwodzie iwanofrankiwskim nad Prutem; noun | KolomyjaSubstantiv |
| Kołomąć (geografia, geograficzny) wieś w województwie zachodniopomorskim; noun | KoldemanzSubstantiv |
| kołowrotek (mechanika) (włókiennictwo) (dawniej, dawny) urządzenie mechaniczne służące do przędzenia nici; noun | das Spinnrad [des Spinnrad(e)s; die Spinnräder]Substantiv |
| kołowrót (mechanika) drewniana oś z korbą, np. do wyciągania ze studni wiadra z wodą noun | Winde | Haspel | SeilwindeSubstantiv |
| kołowrót (mechanika) urządzenie zapewniające przepuszczanie ludzi po jednej osobie noun | das Drehkreuz [des Drehkreuzes; die Drehkreuze]Substantiv |
| błędne koło (logika, logiczny) błąd logiczny polegający na użyciu pojęcia definiowanego w jego własnej definicji; noun | ZirkelschlussSubstantiv |
| błędne koło (logika, logiczny) błąd logiczny polegający na wyprowadzeniu wniosku z przesłanki, a następnie uzasadnieniu jej za pomocą tego wniosku; noun | Zirkelschluss | TeufelskreisSubstantiv |
| błędne koło (potocznie, potoczny) sytuacja, której skutki przyczyniają się do jej trwania noun | der Teufelskreis [des Teufelskreises; die Teufelskreise]Substantiv |
| czarcie koło (mikologia, mikologiczny) kolisty wzór powstały wśród traw utworzony przez owocniki grzybów; noun | FeenkreisSubstantiv |
| czterokołowy adjective taki, który ma cztery koła | vierrädrigAdjektiv |
| dwukołowy adjective taki, który ma dwa koła | zweirädrigAdjektiv |
| karkołomny adjective taki, który grozi śmiercią, kalectwem, połamaniem karku | |
| około … wskazująca przybliżenie liczby, miary, czasu | |
| około … wskazujący przybliżenie liczby, miary, czasu | |
| około- określa cechę czegoś, co znajduje się lub ma miejsce dookoła przedmiotu określanego przez przymiotnik | |
| okołobiegunowy (geografia, geograficzny) właściwy okolicom bieguna adjective | zirkumpolarAdjektiv |
| okołoporodowy adjective taki, który ma miejsce w okresie porodu oraz bezpośrednio przed nim lub po nim | perinatalAdjektiv |
| okołorostek (językoznawstwo, językoznawczy) element słowotwórczy otaczający leksem, np. morfem otaczający rdzeń; noun | ZirkumfixSubstantiv |
| ostre koło noun rower z takim napędem | FixieSubstantiv |
| piąte koło u wozu (przenośnie, przenośnia) osoba lub rzecz zbędna, niepotrzebna, zawadzająca lub niepożądana noun | ein fünftes Rad am Wagen | das fünfte Rad am WagenSubstantiv |
| protokołować verb | protokollieren [protokollierte; hat protokolliert]Verb |
| skołowany (potocznie, potoczny) odczuwający zamęt, pozbawiony właściwego rozeznania w danej sytuacji; zdezorientowany adjective | schwindelerregendAdjektiv |
| zaprotokołować verb | protokollieren [protokollierte; hat protokolliert]Verb |
