hit németül
| Lengyel | Német |
|---|---|
| hit noun utwór muzyczny (zazwyczaj piosenka) wyjątkowo modny w danym czasie | Schlager | HitSubstantiv |
| hitlerowiec noun nazista | HitleranhängerSubstantiv |
| hitlerowski (historia, historyczny, historycznie) związany z Hitlerem, hitleryzmem lub hitlerowcami, dotyczący Hitlera, hitleryzmu lub hitlerowców adjective | hitlerischAdjektiv |
| hitleryzm (historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) nazizm, niemiecka skrajna odmiana faszyzmu; noun | der Hitlerismus [des Hitlerismus; —]Substantiv |
| Achitofel (biblijny) postać biblijna, doradca króla Dawida, przyłączył się do jego zbuntowanego syna Absaloma; noun | AhitofelSubstantiv |
| architekt (budownictwo) (architektura, architektoniczny) osoba zajmująca się projektowaniem budynków i obiektów infrastruktury w zakresie architektury noun | der Architekt [des Architekten; die Architekten]Substantiv |
| architekt (przenośnie, przenośnia) inicjator i organizator jakiegoś przedsięwzięcia, wydarzenia, procesu noun | der Architekt [des Architekten; die Architekten]Substantiv |
| architektka (potocznie, potoczny) kobieta projektująca budynki oraz obiekty infrastruktury w zakresie architektury noun | die Architektin [der Architektin; die Architektinnen]Substantiv |
| architektka (przenośnie, przenośnia) (potocznie, potoczny) kobieta będąca twórczynią, kreatorką czegoś noun | die Architektin [der Architektin; die Architektinnen]Substantiv |
| architektoniczny (architektura, architektoniczny) związany z architekturą, tworzony dla / za pomocą architektury adjective | architektonisch [architektonischer; am architektonischsten]Adjektiv |
| architektura (architektura, architektoniczny) dziedzina techniki, a jednocześnie sztuki, która zajmuje się projektowaniem budynków i budowli; noun | die Architektur [der Architektur; die Architekturen]Substantiv |
| architektura wnętrz noun | die Innenarchitektur [der Innenarchitektur; die Innenarchitekturen]Substantiv |
| architraw (architektura, architektoniczny) główny (najniższy) poziomy człon belkowania antycznego podtrzymujący belki stropu; noun | der Architrav [des Architrav(e)s; die Architrave]Substantiv |
| bronchit noun | die Bronchitis [der Bronchitis; die Bronchitiden]Substantiv |
| chiton (historia, historyczny, historycznie) w starożytnej Grecji: lniana i wełniana szata zszyta po bokach, spięta na ramionach; noun | der Chiton [des Chitons; die Chitone|Chitons]Substantiv |
| chitozan (biochemia, biochemiczny) substancja organiczna będąca naturalnym polimerem, polisacharyd, pochodna chityny; noun | ChitosanSubstantiv |
| Chittyta (starożytność) członek starożytnego ludu indoeuropejskiego zamieszkującego Anatolię; noun | der Hethiter [des Hethiters; die Hethiter]Substantiv |
| chityna (biologia, biologiczny) organiczna substancja tworząca m.in. pancerze skorupiaków i pokrywy skrzydeł chrząszczy; noun | das Chitin [des Chitins; —]Substantiv |
| malachit (mineralogia, mineralogiczny) (jubilerstwo, jubilerski) minerał o zielonej barwie, wykorzystywany w jubilerstwie, architekturze, sztuce zdobniczej oraz jako pigment; noun | der Malachit [des Malachits; die Malachite]Substantiv |
| Niemiecka Hitlera | |
| rachityczny (dawniej, dawny) mający objawy krzywicy adjective | rachitischAdjektiv |
| rachityczny (przenośnie, przenośnia) (książkowy) (poetycki, poetycko) wykrzywiony, krzywy adjective | |
| rachityczny (przenośnie, przenośnia) (książkowy) wątły, chorowity adjective | rachitischAdjektiv |
| shitake | |
| symulowane architektura | |
| Tahitańczyk noun mieszkaniec wyspy Tahiti | TahitianerSubstantiv |
| tahitański adjective związany z Tahiti lub Tahitańczykami, dotyczący Tahiti (wyspy na Oceanie Spokojnym) | das tahitianischAdjektiv |
| Tahiti (geografia, geograficzny) wyspa na południowym Pacyfiku, należąca do Polinezji Francuskiej; noun | TahitiSubstantiv |
