acz németül
| Lengyel | Német |
|---|---|
| kaczor (ornitologia, ornitologiczny) samiec kaczki noun | Erpel | EnterichSubstantiv |
| Kaczor Donald noun bohater filmów animowanych; | Donald DuckSubstantiv |
| kaczuszka (ornitologia, ornitologiczny) ptak z rodzaju Nettapus noun | ZwergenteSubstantiv |
| kaczuszka (zdrobniale) od: kaczka noun | Entchen | EntleinSubstantiv |
| kaczuszka noun mała kaczka | Entchen | EntleinSubstantiv |
| kaczuszka noun zabawka w formie kaczki | Entchen | EntleinSubstantiv |
| Kałacz (geografia, geograficzny) (administracja) rosyjskie miasto rejonowe położone w obwodzie woroneskim; noun | KalatschSubstantiv |
| Kałacz nad Donem (geografia, geograficzny) miasto w Rosji, w obwodzie wołgogradzkim; noun | Kalatsch am DonSubstantiv |
| karaczan noun | die Kakerlake [der Kakerlake; die Kakerlaken]Substantiv |
| karaczan madagaskarski (systematyka) (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Gromphadorhina portentosa, gatunek owada występującego w deszczowych lasach na Madagaskarze; noun | Madagaskar-FauchschabeSubstantiv |
| karaczan wschodni (systematyka) (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Blatta orientalis, synantropijny gatunek owada z rodziny karaczanowatych; noun | Bäckerschabe | Gemeine Küchenschabe | Kakerlak | KakerlakeSubstantiv |
| Karaczi (geografia, geograficzny) największe miasto Pakistanu, położone w południowej części kraju; noun | Karatschi [Karatschi(s); —] (pakistanische Hafenstadt)Substantiv |
| klacz (zoologia, zoologiczny) samica ssaków nieparzystokopytnych, szczególnie samica konia; noun | die Stute [der Stute; die Stuten]Substantiv |
| kłącze (botanika, botaniczny) pęd podziemny niektórych roślin, pełniący funkcję organu spichrzowego i przetrwalnikowego; noun | Rhizom | WurzelstockSubstantiv |
| kłącze (filozofia, filozoficzny) twór pozbawiony centrum i różny w każdym swoim punkcie noun | das Rhizom [des Rhizoms; die Rhizome]Substantiv |
| klaczka (zdrobniale) klacz (młoda klacz) noun | das StutenfohlenSubstantiv |
| kłaczkować (chemia, chemiczny) zbijać w kłaczki, strącać w postaci kłaczków verb | FlokkulatVerb |
| kołacz (folklor) (spożywczy) rodzaj obrzędowego pieczywa, pierwotnie o okrągłym kształcie; noun | KalatschSubstantiv |
| kopacz (sport, sportowy) zawodnik w drużynie futbolu amerykańskiego, który odpowiada za wykonywanie wykopów noun | DachzeileSubstantiv |
| kopacz noun ktoś, kto zajmuje się kopaniem w ziemi, wykopywaniem | der Gräber [des Gräbers; die Gräber]Substantiv |
| kozaczy adjective | kosakisch [kosakischer; am kosakischsten]Adjektiv |
| krajacz (technologia, technika, techniczny) przyrząd kuchenny służący do krajania warzyw lub serów noun | AbschneiderSubstantiv |
| krajacz do sera (zobacz) [[krajacz, do, ser]] noun | KäsehobelSubstantiv |
| krętacz noun człowiek oszukujący, używający wykrętów, wybiegów | der Gauner [des Gauners; die Gauner]Substantiv |
| krewniaczka noun kobieta będąca w relacji | die Verwandte [der Verwandter, der Verwandten, der einer Verwandten; die Verwandte, die Verwandten, die keine Verwandten]Substantiv |
| krótka damska koszulka bez ramiączek, top phrase | das Top [des Tops; die Tops]Phrase |
| krzaczasty (przenośnie, przenośnia) o szeroko rozrosłych włosach adjective | buschig [buschiger; am buschigsten]Adjektiv |
| krzaczasty adjective porosły krzakami | buschig [buschiger; am buschigsten]Adjektiv |
| krzykacz noun osoba wygłaszająca szumne frazesy | der Schreier [des Schreiers; die Schreier]Substantiv |
| krzykacz noun skory do krzyku | Schreier | SchreihalsSubstantiv |
| łączenie noun czynność, podczas której coś jest łączone | (sich) zusammenschließenSubstantiv |
| łączenie noun miejsce, w którym coś łączono | das Flöz [des Flözes; die Flöze]Substantiv |
| łącznie adverb razem, ogółem, po zsumowaniu | allumfassendAdverb |
| łącznik (językoznawstwo, językoznawczy) czasownik lub morfem łączący podmiot zdania z orzecznikiem; razem z orzecznikiem tworzy orzeczenie złożone (analityczne); spójnik łączący noun | Bindestrich | HyphenSubstantiv |
| łączność noun działania składające się na utrzymanie kontaktu | die Kommunikation [der Kommunikation; die Kommunikationen]Substantiv |
| łączny adjective taki, który łączy | die Bude [der Bude; die Buden]Adjektiv |
| łączny adjective wynikły z sumy, połączenia czy uogólnienia | die Gemeinschaft [der Gemeinschaft; die Gemeinschaften]Adjektiv |
| łączyć (potocznie, potoczny) umożliwiać rozmowę telefoniczną verb | das verbindenVerb |
| łączyć verb jednoczyć, umożliwiać zespolenie | das verbindenVerb |
| łączyć verb kojarzyć ze sobą pojęcia lub zjawiska | das verbindenVerb |
