a- németül
| Lengyel | Német |
|---|---|
| absolutny adjective całkowity, zupełny, bezwzględny | absolutAdjektiv |
| absolutorium (oficjalnie) zatwierdzenie sprawozdania z działalności, zwykle finansowej; noun | die Entlastung [der Entlastung; die Entlastungen]Substantiv |
| absolutysta noun | der Absolutist [des Absolutisten; die Absolutisten]Substantiv |
| absolutystyczny (filozofia, filozoficzny) nacechowany absolutyzmem (doktryną filozoficzną) adjective | absolutistischAdjektiv |
| absolutystyczny (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oparty na zasadach absolutyzmu (ustroju państwowego) adjective | absolut | absolutistischAdjektiv |
| absolutyzacja noun traktowanie czegoś jako rzeczy absolutnej, niezmiennej, stałej, bezwzględnej | VerabsolutierungSubstantiv |
| absolutyzm (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) monarchia nieograniczona; noun | der Absolutismus [des Absolutismus]Substantiv |
| absolutyzm oświecony (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) ostatnia faza absolutyzmu; noun | aufgeklärter AbsolutismusSubstantiv |
| absolutyzować phrase | verabsolutieren [verabsolutierte; hat verabsolutiert]Phrase |
| absolwencki adjective związany z absolwentami, dotyczący absolwentów; przeznaczony dla absolwentów | der Absolvent [des Absolventen; die Absolventen]Adjektiv |
| absolwent noun osoba, która ukończyła szkołę, uczelnię, kurs; | Absolvent | SchulabgängerSubstantiv |
| absolwentka noun dziewczyna lub kobieta, która ukończyła szkołę, uczelnię, kurs | der Absolvent [des Absolventen; die Absolventen]Substantiv |
| absolwować (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) udzielać absolucji, rozgrzeszenia verb | absolvieren [absolvierte; hat absolviert]Verb |
| absorbancja (fizyka, fizyczny) wielkość fizyczna, współczynnik pochłaniania światła noun | AbsorbierfähigkeitSubstantiv |
| absorbancja noun | die Extinktion [der Extinktion; die Extinktionen]Substantiv |
| absorbat (chemia, chemiczny) składnik gazowy pochłaniany przez absorbent podczas absorpcji noun | AbsorptivSubstantiv |
| absorbent (chemia, chemiczny) substancja, która pochłania wgłębnie (absorbuje) inną (absorbat) noun | das Absorbens [des Absorbens; die Absorbenzien/Absorbentia]Substantiv |
| absorber (chemia, chemiczny) (technologia, technika, techniczny) urządzenie służące do pochłaniania niektórych składników mieszaniny gazowej przez ciecz. noun | der Absorber [des Absorbers; die Absorber]Substantiv |
| absorbować (chemia, chemiczny) (fizyka, fizyczny) pochłaniać substancję, energię; wiązać chemicznie verb | absorbieren [absorbierte; hat absorbiert]Verb |
| absorpcja (fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) proces wnikania cząstek do wnętrza innej substancji tworzącej dowolną fazę ciągłą; noun | Absorption | Aufsaugen | AufzehrungSubstantiv |
| absorpcja (optyka, optyczny) proces pochłaniania energii fali przez ciało; noun | Absorption | LichtabsorptionSubstantiv |
| absta (środowiskowy) u narkomanów: zespół abstynencyjny od narkotyków, głód narkotyczny noun | DrogenhungerSubstantiv |
| abstrahować (filozofia, filozoficzny) dokonywać wyodrębnienia w jakimś zagadnieniu, zjawisku lub przedmiocie, jego różnych cech lub określać relacje między nimi w celu stworzenia pojęcia ogólnego verb | abstrahieren [abstrahierte; hat abstrahiert]Verb |
| abstrahować (książkowy) celowo i świadomie pomijać w rozważaniach jakąś cechę lub aspekt, żeby ułatwić analizę; nie uwzględniać czegoś verb | abstrahieren [abstrahierte; hat abstrahiert]Verb |
| abstrakcja (sztuka) kompozycja barw i kształtów bez widocznego związku z rzeczywistością; noun | die Abstraktion [der Abstraktion; die Abstraktionen]Substantiv |
| abstrakcja noun pojęcie ogólne | die Abstraktion [der Abstraktion; die Abstraktionen]Substantiv |
| abstrakcjonistyczny (sztuka) związany z abstrakcjonizmem adjective | abstrakt | abstraktionistischAdjektiv |
| abstrakcjonizm (sztuka) kierunek w sztuce XX wieku, w którym charakterystyczne jest wyeliminowanie wszelkich bezpośrednich odniesień do form lub przedmiotów obserwowanych w naturze; noun | AbstraktionismusSubstantiv |
| abstrakcyjny adjective nie mający związku z rzeczywistością | abstrakt [abstrakter; am abstraktesten]Adjektiv |
| abstrakt (filozofia, filozoficzny) pojęcie ogólne utworzone w wyniku abstrahowania, niemające odpowiednika w konkretnym rzeczywistym przedmiocie noun | der Auszug [des Auszug(e); die Auszüge]Substantiv |
| abstrakt (książkowy) zwięzły wyciąg z tekstu naukowego lub dokumentu, publikowany najczęściej w języku angielskim noun | der Auszug [des Auszug(e); die Auszüge]Substantiv |
| abstrakt | |
| abstynencja (medycyna, medyczny) powstrzymywanie się głównie przed piciem alkoholu; w szerszym znaczeniu także od wszelkich używek, seksu itp.; noun | die Abstinenz [der Abstinenz; —]Substantiv |
| abstynencki adjective związany z abstynentami | |
| abstynencyjny adjective związany z powstrzymywaniem się od używki | die Abhebung [der Abhebung; die Abhebungen]Adjektiv |
| abstynent noun osoba nie pijąca napojów alkoholowych | |
| abstynent alkoholowy | |
| abstynentka | |
| abstynentka alkoholowa | |
| absurd noun nonsens, coś bez logicznego uzasadnienia | die Absurdität [der Absurdität; die Absurditäten]Substantiv |
