Lengyel | Latin |
---|---|
czerwonobrązowy adjective mający kolor brązowy o odcieniu czerwonym | russus [russa, russum]adjective |
czerwonobrzuchy adjective taki, który ma czerwony brzuch | rubriventrisadjective |
czerwonokrwisty (książkowy) mający kolor czerwony o odcieniu koloru krwi; intensywnie czerwony adjective | sanguinolentus [sanguinolenta, sanguinolentum]adjective |
czerwony (potocznie, potoczny) (pogardliwie, pogardliwy) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) komunistyczny, lewicowy adjective | ruber [rubra, rubrum]adjective |
czerwony adjective mający kolor pierwszego pasma tęczy, taki jak kolor świeżej krwi, truskawki itp.; mający kolor podstawowy; | ruber | rufus | russusadjective |
czesać (fryzyjski) układać, wygładzać (włosy, sierść itp.) za pomocą grzebienia lub szczotki verb | pectōverb |
cześć (potocznie, potoczny) pozdrowienie, przywitanie stosowane wobec kolegów, bliższych znajomych interjection | salve | aveinterjection |
część noun fragment jakiejś całości | pars [partis](3rd) F |
cześć noun poważanie | honor [honoris](3rd) M |
część mowy (gramatyka) kategoria gramatyczna, grupująca wyrazy ze względu na ich sposób odmiany, funkcje w zdaniu lub znaczenie; noun | pars orationisnoun |
częściowo adverb w jakiejś części, nie w całości | partimadverb |
częściowy adjective odnoszący się tylko do części czegoś, obejmujący część czegoś | partialisadjective |
czeski adjective związany z Czechami (krainą historyczną), charakterystyczny dla Czech lub Czechów | bohemicusadjective |
czeski adjective związany z Czechami (Republiką Czeską), charakterystyczny dla Czech lub Czechów | czechicus | cechicusadjective |
Czesław noun imię męskie; | Ceslausnoun |
cześnik (dawniej, dawny) urzędnik dworski służący królowi przy stole noun | pincerna [pincernae](1st) M |
często (zobacz) częsty adverb | saepe [saepius, saepissime]adverb |
częstochowski adjective związany z Częstochową, dotyczący Częstochowy | Cestochoviensisadjective |
częstość noun cecha tego, co jest częste | frequentia [frequentiae](1st) F |
częstotliwość (fizyka, fizyczny) liczba cykli zjawiska okresowego występujących w jednostce czasu; noun | frequentia [frequentiae](1st) F |
częstować verb dzielić się czymś z kimś przez grzeczność, gościnność; podejmować poczęstunkiem | adiumentumverb |
częsty adjective odbywający się lub zdarzający się wiele razy, z krótkimi przerwami pomiędzy kolejnymi wydarzeniami | frequens [frequentis (gen.), frequentior -or -us, frequentissimus -a -um]adjective |
człowieczeństwo (przestarzałe, przestarzały) rodzaj ludzki noun | humanitas [humanitatis](3rd) F |
człowieczeństwo noun bycie człowiekiem | humanitas [humanitatis](3rd) F |
człowiek strzela, Pan Bóg kule nosi zamierzenia, plany nie zawsze udaje się zrealizować | |
czym prędzej adverb w tym samym momencie lub bezpośrednio po | quam primumadverb |
czyszczenie (rzeczownik odczasownikowy) od czyścić noun | purificatio [purificationis](3rd) F |
dąb czerwony (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Quercus rubra L., północnoamerykańskie drzewo z rodziny bukowatych; noun | Quercus rubranoun |
daj Boże (książkowy) wypowiadane aby życzyć spełnienia się tego, o czym mowa w poprzednich wypowiedziach, co naszym zdaniem jest korzystne interjection | Deo volenteinterjection |
Damaszek (geografia, geograficzny) miasto, stolica Syrii; noun | Damascus [Damasci](2nd) M |
darowanemu koniowi w zęby się nie zagląda nie powinno się krytykować czegoś, co otrzymuje się w prezencie | |
dążenie (książkowy) chęć realizacji jakiegoś zamiaru, pragnienia noun | appeto [appetonis](3rd) M |
dezercja noun odejście skądś, rezygnacja, odstąpienie | dēfectiōnoun |
dezercja noun ucieczka z wojska | dēfectiōnoun |
dezerter (wojskowość, wojskowy) mężczyzna dokonujący dezercji – ucieczki z wojska noun | desertor [desertoris](3rd) M |
didżej (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) osoba prowadząca program muzyczny w radiu, telewizji, klubie muzycznym itp., utrzymująca kontakt z odbiorcami przez różne komentarze, niekoniecznie związane z muzyką noun | discimpositornoun |
diltiazem (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) lek rozszerzający naczynia, stosowany m.in. w nadciśnieniu tętniczym i chorobie wieńcowej, należący do pierwszej generacji antagonistów wapnia; pochodna benzotiazepiny noun | diltiazemumnoun |
ditlenek krzemu (chemia, chemiczny) nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków, w którym krzem występuje na IV stopniu utlenienia; noun | |
dlaczego …używany w zdaniach, w których pytający pyta o przyczynę lub cel jakiejś czynności | |
dlaczego pronoun …używany w zdaniach podrzędnych określających przyczynę lub cel czynności | cur | quarepronoun |