Lengyel-Latin szótár »
ząb latinul
| Lengyel | Latin |
|---|---|
| ząb (anatomia, anatomiczny) twór anatomiczny osadzony w szczęce lub żuchwie, ułatwiający gryzienie pokarmu; noun | dens | dēnsnoun |
| ząb (technologia, technika, techniczny) fragment urządzenia, który w połączeniu z innym takim fragmentem powoduje przenoszenie ruchu noun | dens [dentis](3rd) M |
| ząb mleczny (stomatologia, stomatologiczny) ząb z pierwszego kompletu uzębienia wypadającego w dzieciństwie; noun | dens deciduinoun |
| ząb mądrości (przenośnie, przenośnia) (stomatologia, stomatologiczny) zwyczajowe określenie trzecich zębów trzonowych u człowieka; noun | dens sapientiaenoun |
| cząber (botanika, botaniczny) Satureja, rodzaj aromatycznych roślin rocznych i wieloletnich o bladoliliowych lub białawych kwiatach i lancetowatych liściach; używanych jako przyprawa i do wyrobu leków; noun | cunela [cunelae](1st) F |
| cząber (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) przyprawa z cząbru ogrodowego noun | cunela [cunelae](1st) F |
| jarząb (botanika, botaniczny) drzewo lub krzew z rodzaju jarząb (2.1) noun | ornus [orni](2nd) F |
| jarząb brekinia (systematyka) (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Sorbus torminalis L., gatunek drzewa z rodziny różowatych, występującego w Europie, Azji Mniejszej, na Kaukazie i w Afryce Północnej; noun | sorbus [sorbi](2nd) F |
| jarząb pospolity (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Sorbus aucuparia L., gatunek ozdobnej rośliny wieloletniej z rodziny różowatych rosnącej jako drzewo lub krzew z pomarańczowoczerwonymi owocami, z których m.in. wyrabia się korale; noun | Sorbus aucuparianoun |
| jarząbek (systematyka) (ornitologia, ornitologiczny) Tetrastes bonasia Linnaeus, gatunek eurazjatyckiego ptaka łownego zamieszkującego gęste starodrzewy; noun | attagen [attagenis](3rd) M |
| jastrząb (ornitologia, ornitologiczny) duży ptak drapieżny z rodziny jastrzębiowatych; noun | accipiter [accipitris](3rd) C |
| oko za oko, ząb za ząb zasada odwetu, odpłacanie złem za zło; | |
| trójząb (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) ręczna broń drzewcowa zakończona potrójnym ostrzem; noun | fuscina [fuscinae](1st) F |
