Lengyel-Latin szótár »
pełnia latinul
| Lengyel | Latin |
|---|---|
| pełnia (astronomia, astronomiczny) faza księżyca, w której księżyc jest oświetlony przez słońce w taki sposób, że z ziemi widać wyłącznie jego jasną część noun | pleniluniumnoun |
| dopełniacz (gramatyka) drugi przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? czego?; noun | |
| dopełniaczowy (gramatyka) związany z dopełniaczem, dotyczący dopełniacza adjective | casus possessīvusadjective |
| dopełniać verb czynić powinności, by coś zakończyć | complētusverb |
| dopełniać verb uzupełniać do całości | impleo [implere, implevi, impletus](2nd) |
| dopełniać verb uzupełniać się nawzajem, tworząc odpowiednią całość | complementumverb |
| napełniać verb sprawiać, że coś staje się pełne | plenoverb |
| spełniać verb robić to, czego wymagają obowiązki, obietnice, czyjeś polecenia | pleoverb |
| uzupełniać verb czynić coś kompletnym, dodawać czego brakuje | complementumverb |
| wypełniać verb wykonywać coś, spełniać | pleoverb |
