mina latinul
| Lengyel | Latin |
|---|---|
| mina (wojskowość, wojskowy) ukryty ładunek wybuchowy, przeznaczony do detonacji, gdy w pobliżu znajdzie się ofiara; noun | mina [minae](1st) F |
| mina noun wyraz twarzy | vultus [vultus](4th) M |
| minaret (architektura, architektoniczny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wieża przy meczecie, z której muezin woła wiernych na modlitwę; noun | minaretum [minareti](2nd) N |
| abominacja (książkowy) obrzydzenie, wstręt, odraza noun | abōminātiōnoun |
| balsamina (botanika, botaniczny) Impatiens balsamina, roślina ozdobna o dużych różnobarwnych kwiatach; noun | gaudium [gaudi(i)](2nd) N |
| dominacja (książkowy) przeważanie, panowanie nad czymś noun | dominatio [dominationis](3rd) F |
| dominanta (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) piąty dźwięk skali lub gamy; noun | dominansnoun |
| dominanta (statystyka, statystyczny) najczęściej występująca wartość danej cechy statystycznej; noun | modus [modi](2nd) M |
| dyskryminacja noun ograniczanie przywilejów, praw, a nawet prześladowanie części społeczności, zwykle na tle rasowym, etnicznym, religijnym lub kulturowym | discriminatio [discriminationis](3rd) F |
| germinal noun nazwa siódmego miesiąca we francuskim kalendarzu rewolucyjnym; | germinalisnoun |
| gmina (administracja) podstawowa i zarazem najmniejsza jednostka samorządu terytorialnego; noun | commune [communis](3rd) N |
| kryminalista noun osoba, która dopuściła się przestępstwa kryminalnego | scelestusnoun |
| kryminalistka noun kobieta, która popełnia przestępstwa | scelestusnoun |
| kryminalny adjective odnoszący się do przestępstwa, związany z popełnieniem przestępstwa | scelestus [scelesta, scelestum]adjective |
| kryminalny adjective taki, którego tematem jest przestępstwo i metody jego wykrywania | facinusadjective |
| kryminalny adjective związany ze ściganiem przestępców | scelestus [scelesta, scelestum]adjective |
| lamina (geologia, geologiczny) maksymalnie kilkumilimetrowej grubości warstewka skały osadowej bądź metamorficznej odróżniająca się od sąsiednich warstewek składem, kolorem bądź innymi cechami noun | lāminanoun |
| luminarz noun człowiek wybitnie wykształcony, znany w kręgach naukowych lub kulturalnych | lux [lucis](3rd) F |
| Maarianhamina (geografia, geograficzny) stolica Wysp Alandzkich, noun | Portus Mariaenoun |
| napominać verb zwracać komuś uwagę | moneo [monere, monui, monitus](2nd) |
| niezapominajka (botanika, botaniczny) Myosotis L., rodzaj roślin z rodziny ogórecznikowatych; noun | myosotis [myosotidis](3rd) F |
| niezapominajka leśna (botanika, botaniczny) Myosotis sylvatica, gatunek rośliny z rodziny ogórecznikowatych; noun | |
| nominacja noun oficjalne powołanie na stanowisko, szczególnie na wysoki urząd państwowy; (także, też) dokument stwierdzający powołanie | provocatio [provocationis](3rd) F |
| nominacja noun zgłoszenie kandydatury do nagrody lub stanowiska | provocatio [provocationis](3rd) F |
| przypominać verb być podobnym do czegoś, budzić skojarzenia z czymś | similem sumverb |
| przypominać verb przywodzić coś na myśl, przywoływać wspomnienie o czymś | |
| seminarium (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (studencki) dom formacyjny, w którym przygotowują się kandydaci na duchownych noun | seminarium [seminarii](2nd) N |
| seminarium (studencki) (edukacja, edukacyjny) zajęcia dydaktyczne dla studentów uczelni niepolitechnicznych noun | seminarium [seminarii](2nd) N |
| seminarzysta (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (studencki) student seminarium duchownego noun | seminarista [seminaristae](1st) M |
| terminator noun uczeń pobierający nauki rzemiosła pod okiem mistrza | discipulus [discipuli](2nd) M |
| upominać (potocznie, potoczny) brać kogoś w obronę czy wstawiennictwo verb | intercedo [intercedere, intercessi, intercessus](3rd) |
| upominać verb skłaniać kogoś do właściwego zachowywania się | hortor [hortari, hortatus sum](1st) DEP |
| upominać verb zwracać się do kogoś o coś, przypominając; ponownie prosić lub zarządać | inopiaverb |
| Wilhelmina noun imię żeńskie; | Villelmanoun |
| Wiminał (geografia, geograficzny) jedno z siedmiu klasycznych wzgórz rzymskich, położone w środkowo-wschodniej części miasta pomiędzy wzgórzami Kwirynał i Eskwilin; noun | |
| wspominać verb mówić mimochodem, wzmiankować | memorōverb |
| wspominać verb sięgać pamięcią do wydarzenia lub osoby z przeszłości | edisco [ediscere, edidici, -](3rd) |
| zapominalski adjective taki, który ma skłonność do łatwego / szybkiego zapominania czegoś przez roztargnienie | immemor [(gen.), immemoris]adjective |
| zapominać verb gubić coś, zostawiać coś gdzieś (= zapominać (1.1) zabrać coś ze sobą) | obliviscor [oblivisci, oblitus sum](3rd) DEP |
| zapominać verb tracić coś z pamięci, przestawać pamiętać o czymś | obliviscor [oblivisci, oblitus sum](3rd) DEP |
