Lengyel-Latin szótár »
klin latinul
| Lengyel | Latin |
|---|---|
| klin (fizyka, fizyczny) maszyna prosta, o kształcie trójkąta; noun | cuneus [cunei](2nd) M |
| klinga noun ostrze broni siecznej | lamina [laminae](1st) F |
| klingoński (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) dotyczący Klingonów adjective | Klingonicaadjective |
| klingoński (językoznawstwo, językoznawczy) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) sztuczny język używany przez przedstawicieli rasy Klingonów z serialu "Star Trek" noun | Klingonicanoun |
| kliniczny (medycyna, medyczny) dotyczący lecznictwa zamkniętego adjective | clinicusadjective |
| klinika (architektura, architektoniczny) budynek będący siedzibą kliniki (1.1) noun | clinicum [clinici](2nd) N |
| klinika (medycyna, medyczny) (edukacja, edukacyjny) specjalistyczny oddział szpitalny działający przy uczelni lub instytucie naukowym; noun | clinicum [clinici](2nd) N |
| klinować verb umocowywać za pomocą klina | clāvisverb |
| klinowy adjective składający się z klinów lub wykonany za pomocą klina | cuneusadjective |
| deklinacja (astronomia, astronomiczny) jedna ze współrzędnych ciała niebieskiego w układach równikowych; noun | declinatio [declinationis](3rd) F |
| deklinacja (gramatyka) odmiana przez przypadki i liczby; noun | declinatio [declinationis](3rd) F |
| deklinacyjny (gramatyka) związany z deklinacją, odmianą przez przypadki i liczby, przypadkowaniem adjective | declinatioadjective |
| deklinować (językoznawstwo, językoznawczy) odmieniać przez przypadki verb | abnegōverb |
| inklinacja (fizyka, fizyczny) nachylenie, kąt nachylenia noun | declinatio [declinationis](3rd) F |
| przeklinać verb kląć, używać wulgarnego słownictwa | imprecariverb |
| przeklinać verb rzucać klątwę, życzyć źle | blasphemo [blasphemare, blasphemavi, blasphematus](1st) |
| przepuklina (medycyna, medyczny) patologiczne przemieszczenie się tkanki, części narządu poza naturalne umiejscowienie, wpuklając się w sąsiednią okolicę anatomiczną noun | hernianoun |
| wiklina noun przedmioty z wikliny (1.2) | crātisnoun |
| zaklinać verb rzucać czar na kogoś | adiuroverb |
