Lengyel-Latin szótár »
czek latinul
| Lengyel | Latin |
|---|---|
| policzek (anatomia, anatomiczny) każde z dwóch miejsc na twarzy pod okiem, obok nosa noun | gena [genae]noun |
| prawiczek noun mężczyzna, który nie odbył jeszcze stosunku płciowego | virgōnoun |
| prostaczek (książkowy) ktoś niewykształcony, ubogi noun | attenuatus [attenuata -um, attenuatior -or -us, attenuatissimus -a -um]noun |
| prztyczek noun lekkie uderzenie końcem palca wskazującego, opartego wcześniej o kciuk | talitrumnoun |
| rybaczek srokaty (ornitologia, ornitologiczny) Ceryle rudis, gatunek ptaka z rodziny zimorodkowatych; noun | Ceryle rudisnoun |
| rzęsorek rzeczek (systematyka) (zoologia, zoologiczny) Neomys fodiens Pennant, gatunek małego ssaka z rodziny ryjówkowatych, żyjącego nad czystymi wodami lub na terenach bagiennych; noun | Neomys fodiensnoun |
| skoczek (szachy, pojęcie szachowe) figura, zwykle w kształcie konia, poruszająca się o 2 pola w linii prostej i 1 pole w bok w jednym ruchu; noun | eques [equitis]noun |
| smoczek noun miękka zabawka dla małych dzieci przeznaczona do ssania; | |
| smoczek noun nasadka na butelkę, dzięki której małe dzieci mogą z niej ssać; | papilla [papillae]noun |
| smyczek (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) element instrumentu smyczkowego w kształcie różdżki lub łuku, który służy do ręcznego wzbudzania wibracji strun; noun | arcus [arcus]noun |
| stateczek (zdrobniale) od statek noun | navicula [naviculae]noun |
| stryczek (książkowy) (przenośnie, przenośnia) śmierć przez powieszenie noun | cardo [cardinis]noun |
| stryczek (książkowy) sznur zakończony pętlą zakładaną na szyję skazanym na śmierć przez powieszenie noun | laqueus [laquei]noun |
| strzyżyczek (ornitologia, ornitologiczny) mały ptak z rodziny strzyżyków występujący w Belize, Gwatemali, Hondurasie i Meksyku noun | rēgulusnoun |
| syneczek (zdrobniale) od: syn noun | filiolus [filioli]noun |
| szczęk noun odgłos powstający przy uderzeniu o siebie metalowych lub szklanych przedmiotów | clangor [clangoris]noun |
| szczęka noun kość czaszki (górna nieruchoma i dolna ruchoma), w której osadzone są zęby | maxilla [maxillae]noun |
| szczekać (zoologia, zoologiczny) o psie, lisie, szakalu: wydawać krótki, urywany głos verb | latro [latronis]verb |
| szczękościsk (medycyna, medyczny) mocne zwarcie szczęk i niemożność ich rozwarcia wskutek skurczu mięśni żwaczy; noun | trismusnoun |
| tętnica szczękowa (anatomia, anatomiczny) tętnica doprowadzająca krew do twarzoczaszki; noun | |
| tłuczek noun narzędzie służące do rozgniatania, rozbijania czegoś, w celu uzyskania cieńszej warstwy, drobniejszych kawałków lub jednolitej masy | pistillum [pistilli]noun |
| wieszczek (systematyka) (ornitologia, ornitologiczny) (ornitologia, ornitologiczny) Pyrrhocorax graculus, gatunek średniego ptaka osiadłego z rodziny krukowatych; noun | |
| woreczek łzowy (anatomia, anatomiczny) część dróg odprowadzających łzy; noun | |
| zajączek (zoologia, zoologiczny) Nesolagus, rodzaj ssaka z rodziny zającowatych; noun | Nesolagusnoun |
| znaczek pocztowy (usługi pocztowe, kurierskie, poczta) (filatelistyka) mały nalepka przyklejana do koperty (pocztówki, paczki) służący jako środek uiszczenia opłaty za usługi pocztowe (np. usługę przesyłki); noun |
