antropo- latinul

Lengyel	Latin
antropo- pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z człowiekiem	anthropo-
antropocen (neologizm) (geologia, geologiczny) epoka geologiczna zdominowana przez wpływ człowieka; noun	anthropocaenumnoun
antropocentryczny adjective skupiony na człowieku, stawiający człowieka na najważniejszym miejscu	anthropocentricus [anthropocentrica, anthropocentricum]adjective
antropocentryzm (filozofia, filozoficzny) przekonanie, wedle którego człowiek to ośrodek świata, a wszystko w przyrodzie dzieje się ze względu na niego noun	anthropocentrismus [anthropocentrismi](2nd) M noun
antropocentryzm noun interpretacja świata wyłącznie z punktu widzenia doświadczenia człowieka	anthropocentrismus [anthropocentrismi](2nd) M noun
antropofobia (medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) (u ludzi i zwierząt) niechęć lub chorobliwy lęk przed ludźmi; noun	anthropophobianoun
antropolog (antropologia, antropologiczny) (biologia, biologiczny) badacz rozwoju i zróżnicowania jednostek ludzkich, gatunku ludzkiego oraz ludzkich społeczności; noun	anthropologus [anthropologi](2nd) M noun
antropologia (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) nauka o człowieku; noun	anthropologia [anthropologiae](1st) F noun

Korábban kerestél rá