Latin | Magyar |
---|---|
testator [testatoris] (3rd) M noun | tanusító (személy)főnév |
ab int (ab intestato) | |
ab intestato | |
actio testantibus | |
aliquam heredem testamento scribo | |
antesto [antestare, antesteti, antestatus] (1st) verb | elől állige felülmúlige kitűnikige |
antestor [antestari, antestatus sum] (1st) DEP verb | tanúnak hívige |
attestor [attestari, attestatus sum] (1st) DEP verb | bizonyítige tanúsítige |
attestatio [attestationis] (3rd) F noun | hatósági igazolásfőnév igazolásfőnév tanúsításfőnév tanúsítványfőnév |
attestatum [~i] noun N | tanúsítványfőnév |
attestatum [~i] N | |
bella matribus detestata | |
breve testatum | |
C Trebatius Testa | |
c.t.a. (cum testamento annexo) | |
cauda de vulpe testatur | |
contestor [contestari, contestatus sum] (1st) DEP verb | bizonyítige pert indít tanúk felhívásávalige tanunak hívige tanúsítige tanúul hívige |
contestata virtus | |
contestatio [contestationis] (3rd) F noun | sürgető kérésfőnév |
contestatio litis | |
contestatio litis noun | perfelvételfőnév |
contestatur enim: quoniam tu es sacerdos in aeternum, secundum ordinem Melchisedech | a tanúság ugyanis így szól róla: te pap vagy mindörökké Melkidezek rendje szerint |
contra scriptum testamentum, non scriptum testimonium non fertur | |
de potestate decedo |