Latin | Magyar |
---|---|
itiner [itineris] (3rd) N noun | (iter rég nom)főnév iterfőnév |
itinera avia | |
itinera devia | |
itinerarium [~ii] noun N | útikönyvfőnév útinaplófőnév útitervfőnév útleirásfőnév útleírásfőnév |
itinerarium [~ii] N | |
devortium itinerum | |
eis persuasum est Romanos non solum itinerum causa, sed etiam perpetuae possessionis culmina Alpium occupare conari | meg voltak győződve, hogy a rómaiak nemcsak az utak biztosítása, hanem folytonos birtokbavétel miatt is igyekeznek elfoglalni az Alpok magaslatait |
ex itinere | |
ex itinere adverb | útközbenhatározószó |
exttis itineribus | |
in itinere adverb | útközbenhatározószó |
iter itineris N | |
iter itineris noun N | eljárásfőnév eszközfőnév menetelésfőnév menésfőnév utazásfőnév útfőnév |
multo breviore itinere illi ad Hiberum pervenire poterant | |
pars itineris emensa | |
quam maximis itineribus | |
quantis maximis itineribus | |
se itineri committit | |
usurpatio itineris |