Latin-Lengyel szótár »
usucapio lengyelül
| Latin | Lengyel |
|---|---|
| usucapio [usucapere, usucepi, usucaptus] noun | zasiedzenie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) nabycie w wyniku upływu czasu prawa własności do rzeczy przez osobę użytkującą daną rzecz, a niebędącą jej właścicielem; |
